Cadeautjes

Kennen jullie het liedje ‘Eikels Keep Falling On My Head’ van B.J. Thomas? Cadeautje van moeder natuur. Het is of de duvel ermee speelt. Overal waar uw stukkiesschrijver, lekker warm ingepakt, fietst, staan eiken die stampvol eikels zitten. Bij elk briesje ben ik aan de beurt. Zit ik kort op het bankje ‘Bij Dénis’ op het Bernard de Roijpad om een druppel van mijn neus te vegen, doet een rukwind een regen van eikels op mij neerdalen. Het bosje rozen vastgebonden aan de rugleuning van het bankje, wordt ook getroffen, twee knopjes breken af. Als ik terugfiets passeer ik een hardloopster die met haar handen op de knieën op adem staat te komen. Meelevend roep ik ,,Wil je achterop?” Heel ad rem roept de dame: ,,Nee, wel voorop!” Steek schaterend mijn duim op. 

Thuis vond ik een eikeltje in mijn kraag en een paar blauwe plekken op mijn schedel. Volgend cadeautje kreeg ik bij het Bockbierfestival in café-restaurant De Noot in Hoogland. Niet alleen werden cameraman Peter en ik verblijd met vrolijke Ierse klanken van vijfmans band The Ol’ Foxes maar ook vreselijk in de watten gelegd door Jos, Saskia, Bart, Jesse en Kitty. Na het maken van een hilarische impressie moesten we gaan zitten aan een gereserveerd tafeltje. Na lekkere bockbiertjes werd er nog eens een zalig bordje patatjes met stoofvlees voor ons neergezet. Wat een topmiddag hebben we daar beleefd op dat gezellige terras aan de Hamseweg.   

Dan een cadeautje dat ik op mijn fietstocht door de binnenstad zomaar in mijn schoot geworpen kreeg, een teamuitje van Amersfoortse gemeenteambtenaren. Afdeling Interne Dienstverlening en Advies (IDA) had zich verzameld op het Onze Lieve Vrouwekerkhof voor een soort ‘Expeditie Robinson’ maar dan anders.

Het gezelschap werd opgesplitst in groepjes, die een opdracht moesten uitvoeren. Toen pas bleek dat ambtenaren en puzzelen geen ideale combinatie was want het schoot maar niet op. De houten stukjes moesten in een fraai mozaïekje worden gelegd, bleek lastiger dan gedacht. Spelletjesbegeleidster van ‘Uitjes en Eten’ uit Broek op Langedijk liep met een licht sadistische glimlach langs de zwoegende ambtenaren, gaf af en toe een hint. Eindelijk na een dik kwartier sprint Groep Wessel naar voren, lijkt de puzzel te hebben opgelost maar in zijn enthousiasme schopt hij de puzzel door elkaar, kan opnieuw beginnen. Zag Bart aanwijzingen geven, Ismaël had het hoogste woord maar droeg niet wezenlijk bij aan de oplossing. Zag Muriël druk passen en meten, Yordi schreef dingen op.

Het gezelschap heeft ook nog gegeten bij De Beren op het Eemplein. Uit uiterst onbetrouwbare bron vernomen dat er in allerijl door het filiaal aan het Julianaplein nog schalen moesten worden aangevoerd want de Berenkeuken was al snel door zijn voorraad heen.

Groep Yordi is overigens de volgende morgen van het plein gehaald net toen ze de puzzel bijna hadden opgelost!

Joop de Keijzer