Kolerezooi

Als ik zondagmorgen m’n brugwachtersrondje door de haven fiets is het eerste wat opvalt de puinzooi op de trappen, langs de kade en in het water. Zouden de jongelui het zaterdagavond en nacht ‘gezellig’ hebben gehad?

Terrasstoelen liggen verspreid op de grond, de trappen liggen bezaaid met bekertjes, flessen, chipzakjes, plastic bakjes, restjes salade, peuken, glasscherven en blikjes. Passanten die een paar dagen zijn blijven liggen in onze mooie Eemhaven klagen bij mij over overlast, geschreeuw, gescheld en scootergeweld. Een echtpaar met jonge kinderen is in de loop van de avond iets verderop gaan liggen want ze maakten zich ongerust. ,,Ik maak je kapot als je niet opdondert” of ,,Ik trek je kop d’r af als je nog een keer mijn bier opzuipt”, waren enkele prachtige volzinnen die bewoners luid en duidelijk over de kade hoorden schallen. De troep lag naast de lege vuilnisbakken.  

De Rovamedewerker op zijn brommertje met blauwe vuilniszak, zette later twee grote volle zakken neer bij de vuilcontainer. Petje af voor deze kanjer. Maar wat uw stukkiesschrijver, vijftien euro gewonnen met een staatslot!, echt woest maakte was dat vandalen de oranje reddingsboeien uit de kasten hadden getrokken en in het water gekwakt. Wat is daar in hemelsnaam leuk aan? Gelukkig heeft collega Pascal later die dag de boeien terugvonden en weer in de opbergkasten gedaan. Het is bij lekker zwoel zomerweer een heerlijke plek om te vertoeven maar gedraag je en ruim je rotzooi op! Sorry, dat ik me even liet gaan want ik wil eigenlijk alleen maar leuke stukkies schrijven. 

Genoeg nou De Keijzer, er was ook veel vrolijks te melden. Heb hoge verwachtingen van ons nieuwe college. Kijk ze stralen op pagina 9 van het AD van afgelopen maandag. Acht (!) wethouders gaan van Amersfoort de ‘Place To Be’ maken.

Groot feest op het Eemplein dat al weer tien jaar bestaat. Terrassen zitten stampvol, de drie nieuwe restaurantjes onder het luxueuze wooncomplex Eemerald lopen als een tierelier. Fietsboot vaart weer, de ‘Aan Het Roer’ sloepjes dobberen af en aan. Stadsduiven wippen er vrolijk op los, aalscholvers schijten met hun gigantische flatsen alles onder. Op het heetst van de dag als ik effe pauzeer bij Dara om mijn droge keel te smeren zet Jasper een heerlijk glas water met ijsblokjes en citroenschijfjes voor me neer. Later die dag trakteert Nick me op een zalig biertje en kan mijn dag niet meer stuk. Als ik om acht uur die avond de telefoon in het huisje leg voor mijn collega Lourens, zwaai ik effe naar ijsboer Vitelli, smeer thuis een toastje zalm, drink samen met mevrouw De Keijzer een glaasje wit. Pittig daggie achter de rug maar het zwaaien, toeteren, bellen en duimpjes omhoog maken zo’n zware dag dragelijk. 

Maandagmorgen kwam mijn eega om 11.00uur ongerust kijken waar ik bleef. Lekker gedoucht en met een spiksplinternieuwe Björn Borg boxershort lekker aan de koffie in de achtertuin! 

Joop de Keijzer