De Herberg ook weer open: 'Ontmoetingscentra zijn het oog van de samenleving'

AMERSFOORT Sylvia van Moorselaar is al twintig jaar actief als vrijwilligster in ontmoetingscentrum de Herberg in Nieuwland. We ontmoeten elkaar op een zonovergoten ochtend twee weken geleden en praten over de afgelopen corona-maanden. Een tijd waar de Herberg voor het eerst in zijn bestaan voor lange tijd de deuren heeft moeten sluiten. Tot vreugde van velen mocht de Herberg vandaag voor het eerst weer open.

door Bianca van der Linden-Snel

Als je Sylvia ziet en spreekt, zul je niet zeggen dat zij inmiddels al 69 jaar is. Een verzorgde, zelfverzekerde vrouw met schitterend lang krullend blond haar komt me tegemoet. Een sterke vrouw die op haar leeftijd al het nodige heeft meegemaakt. Juist dat heeft haar gemaakt tot een actieve, wijze, krachtige en positieve persoonlijkheid. Op de vraag waarom ze zich al zoveel jaren vrijwillig inzet, antwoordt ze met een grote glimlach: ,,Ik voel me er goed bij als ik mensen blij kan maken. Vrijwilliger zijn doe je voor anderen, maar ook voor een groot deel voor jezelf. Ik doe het met alle liefde. Die blije oogjes met de kerstviering of dat we met zijn allen samen gingen koken. Dan ben ik gelukkig. Ik heb hier veel leuke dingen meegemaakt. Een kopje koffie, een ontmoeting, een goed gesprek en je kunt er weer tegenaan."

,,Ook heb ik warme herinneringen aan de fancy fair. We hebben toen geld opgehaald voor de Herberg waar we veel leuke dingen voor hebben kunnen doen. Natuurlijk was er ook tijd en ruimte voor afscheid van mensen. Ik ben erg blij dat ik het kan en mag doen. Ik ben een echte regelnicht, dat heb ik van mijn ouders. Mijn ouders waren ondernemers. Van mijn vader heb ik het organiseren en van mijn moeder heb ik de reinheid meegekregen. Dat loopt als een rode draad door mijn leven heen. Mijn moeder was een perfectionist. Dat heb ik ook, dat kost nog weleens veel energie. Ik zie die eigenschap nu ook bij mijn kleinkinderen terugkomen.“

Ontmoetingscentra zijn hard nodig in onze maatschappij. Ze zijn het oog van de samenleving

TWEEDE HUISJE ,,De Herberg, dat is eigenlijk mijn tweede huisje. Ik loop hier al zoveel jaren. Het kwam op mijn pad, het voelde goed en zo ben ik gebleven. Ik vind en vond het heerlijk om hier te zijn. Ik heb hier, in al deze jaren, vele rollen vervul; in het bestuur, in de verkoop en het organiseren van bijvoorbeeld vergaderingen of bruiloften. De Herberg heeft nu een andere functie als vroeger. Het is al een aantal jaren een inloophuis. Het wordt weleens onderschat, maar de Herberg heeft een belangrijke functie in de wijk. Voor veel mensen, met verschillende leeftijden of achtergronden is het wijkcentrum van groot maatschappelijk belang. Nu ben ik gastvrouw en eens in de week help ik mee met een dienst. Hier komen echt niet alleen ouderen maar juist alle lagen van de samenleving, jongeren, kwetsbare mensen, jonge (alleenstaande) moeders."

ALTIJD HARTELIJK OPGEVANGEN ,,Ontmoetingscentra zijn hard nodig in onze maatschappij. Ze zijn het oog van de samenleving. De Herberg is het kernpunt van Nieuwland. Het is een speels gebouw, je komt en je gaat weer. Alles kan en mag. Je mag overal zitten, je mag kletsen maar ook stil zijn. Je merkt dat sommigen drempelvrees hebben om naar binnen te stappen en dat is jammer. Als je eenmaal binnen bent, word je altijd hartelijk opgevangen door een gastvrouw. De Herberg biedt voor velen veiligheid.”

CORONA 'Hoe was het de afgelopen tijd?', vroeg ik haar. ,,Ik denk dat iedereen zichzelf in de afgelopen coronatijd wel is tegengekomen. Ik ook, je denkt: wat is dit? wat gebeurt hier? Mijn vrijheid is weg. Vrijheid is immers het mooiste cadeau in het leven. Je hebt geen spullen nodig voor vrijheid in je hoofd. Het gaat erom hoe je ermee om gaat. Als je door diepe dalen bent gegaan leer je meer dingen waarderen. Ik kon blijven kijken naar de positieve dingen, de dingen die wel konden. Ik ben goed voor mezelf blijven zorgen en heb mezelf herpakt. Na een aantal weken heb ik geaccepteerd dat het er is."

,,Ik ben dankbaar dat ik een huis heb, een tv, eten. De jongeren, zij moeten straks de hele economie weer opbouwen, dat is heel belangrijk. In de afgelopen maanden heb ik mensen gebeld of eten gebracht. Er zijn mensen geweest die heel diep zijn gegaan. Alle lagen van emoties kwamen voorbij. Alles wat bij mensen in de ‘boekenkast’ stond kwam naar boven. Ik ben de dialoog met mezelf aangegaan en ben een goed gesprek met mezelf gaan voeren. Eerlijk zijn tegen jezelf. Het leven is veranderlijk."

,,Vrijheid is het mooiste cadeau. Dat hebben we echt even mogen voelen, ik was blij dat ik al op treetje 8 zat, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik geniet ontzettend van het mooie weer, de vijver, van een stukje fietsen. Maar ik kan niet wachten tot we onze deuren weer mogen openen en ik iedereen weer kan zien. Het is toch mijn tweede huisje.”