Henriëtte van ’t Hoog exposeert in Mondriaanhuis

AMERSFOORT In het Mondriaanhuis is nu expositie ‘Equilibrium’ te zien. Daarin laten kunstenaars Elise van der Linden en Henriëtte van ‘t Hoog zich inspireren door Piet Mondriaans zoektocht naar evenwicht.

Ine Dammers

Zij onderzochten allebei het thema op geheel eigen wijze en maakten speciaal voor de tentoonstelling nieuw werk. De Amsterdamse kunstenaar Henriëtte van ’t Hoog vertelt over haar werkwijze, onder meer over de tijdelijke muurschildering in de entree van het museum.

Je maakt al lange tijd hoek- en muurschilderingen, wat is daar spannend aan?
,,Een hoekschildering is een raadselachtig iets. Kleur, vorm en verhouding tot de ruimte zijn steeds weer iets anders. Als je langs het werk loopt, of een ander standpunt kiest, verandert het beeld dat je ziet. Dat werkt heel ontregelend: je ruimtelijke inschatting wordt onderuitgehaald. De locatie in het Mondriaanhuis is een gegeven, de wand ligt tegenover de kassa en je loopt erlangs als je naar de tentoonstelling gaat. Voor het ontwerp gebruik ik de restvormen van eerdere muurschilderingen, zulke vormen kun je niet bedenken. Ik maak keuzes, combineer en werk bewust met herhalingen, evenwijdigheid, dissonanten, variaties. Dat zijn elementen uit de muziek, ik luister heel veel naar muziek, die ik in beeldende zin gebruik. Deze nieuwe muurschildering is een voortzetting van de werken met de titel Equilibrium. Daarin ga ik uit van gelijkwaardigheid: er is geen voor- en geen achtergrond. Gelijkwaardigheid is een element dat in mijn hele werk aanwezig is. Ook in de stillevens die ik vroeger schilderde, vond ik voor- en achtergrond evenwaardig.’’

Heeft je werk verbinding met het werk van Mondriaan?
,,Ik heb helemaal niet aan Mondriaan gedacht bij het ontwerpen. Ik vind zijn werk prachtig, zowel de landschappen in zijn vroege periode als de late periode met de echt abstracte werken. Zijn zelfgekozen systeem van rechthoekige vormen en zwarte lijnen vind ik heel inspirerend. Mijn ontwikkeling heeft wel een parallel met die van Mondriaan. Ik ben begonnen als ouderwetse stilleven schilder en heb heel lang die voorwerpen nodig gehad, maar uiteindelijk ben ik overgegaan op abstracte vormen los van voorwerpen. Maar er zijn grote verschillen: ik gebruik geen rechte hoeken van 90 graden, maar allerlei veelhoeken die niet echt geometrisch zijn. Ik heb niets met de ideeën van Mondriaan over universele taal en harmonie. Ik zoek niet naar waarheid en zuiverheid. Mondriaan wilde de wereld hervormen, daar heb ik geen boodschap aan. Ik heb geen boodschap, geen inhoud, maar het is ook niet bedoeld als versiering. Ik houd van de betekenisloze kant ervan. Ik ben erop uit om de boel eens goed te belazeren, om je van je gewone wijs te halen. Via mijn onzin dingen kan een toeschouwer zijn waarneming opfrissen en herordenen.’’

Een uitgebreide versie van dit interview met Henriëtte van ’t Hoog is te lezen op mondriaanhuis.nl. ‘Equilibrium’ is te zien t/m 18 april 2021 in het Mondriaanhuis.