Effe spannend

Maakte me ongerust toen ik onverwacht in mijn lies een prikkelend kloppend gevoel waarnam. Ogenblikkelijk oncoloog Geert Cirkel gebeld die het zekere voor het onzekere nam en adviseerde een botscan te maken. Meteen afspraak gemaakt, kon nog dezelfde week naar het Meander Medisch Centrum, afdeling Radiologie en Nucleaire Geneeskunde, voor een skeletscintigrafie (botscan). 

Met de QR-code meld ik mij aan, kon vrijwel meteen doorlopen naar de Radiologieafdeling waar alleraardigste verpleegkundige Maaike mij een licht radioactieve stof toedient. De dosering is zeer gering, heeft geen schadelijke gevolgen voor mij en mijn omgeving. Daarna mag ik een paar uur naar huis. 

In de middag meld ik me weer bij de balie en wordt opgehaald door een uiterst vriendelijke medewerker die zich voorstelt met, ,,Mijn naam is Latif en u kunt zich in het hokje uitkleden.” Mag mijn T-shirt en ‘directoire’ aanhouden. Neem plaats op het onderzoeksbed en laat gedurende een half uur de draaiende camera zijn werk doen. Daar lig ik dan doodstil in mijn thermoshirt en Björn Borg boxershort (Limited Edition) aan leuke dingen te denken. Als Latif mij voorzichtig op de schouder tikt dat het klaar is haal ik opgelucht adem. De straling die uw stukkiesschrijver, kon maar moeilijk van het bed afkomen, uitzendt blijft gedurende een aantal dagen meetbaar. Hoef dus geen kerstboom te kopen want ik ben zelf een wandelende kerstboom met verlichting.

Afgelopen maandag was de uitslag bij oncoloog Cirkel. Dat was best effe spannend. Meld me weer met QR-code, neem plaats in de wachtruimte. Het is druk, de sfeer is ontspannen. Dan verschijnt er een engeltje dat vraagt of we een kopje koffie lusten. Hennie Schram is haar naam en zij is de meelevende vrijwilligster/gastvrouw die de mensen opvangt met koffie/thee en een vriendelijk woordje. Als we worden geroepen door Geert geeft Hennie mij een bemoedigend schouderklopje, wenst ons sterkte. 

De uitslag is niet verontrustend maar er is toch een lichte activiteit te zien op de foto’s. We spreken af om de vinger aan de pols te houden, voor februari weer een controleafspraak te maken. We nemen verheugd afscheid en zwaaien opgetogen naar Hennie die alweer met een dienblaadje koffie rondloopt.

Als we het ziekenhuis verlaten staan buiten een man en vrouw in rolstoel en infuus te roken in de stromende regen. We realiseren ons nu bijna elke dag hoe belangrijk je gezondheid is. 

Thuis lopen mevrouw De Keijzer en uw stukkiesschrijver, snikje in zijn stem, luidkeels mee te zingen met de arbeidsvitaminen op radio 5 met het nummer ‘Beautiful People’ van Melanie. Kreeg appjes met smiley en lieve woordjes van de (klein)kinderen en vrienden.  

Die ziekenhuismedewerkers zijn allemaal ‘Beautiful People’, verdienen allemaal een cadeautje in hun schoen. Heb Sinterklaas, via zijn communicatiepiet, laten weten dat hij héél ruimhartig moet inkopen!    

Joop de Keijzer