Wéér Proeven

Elk jaar zie ik er weer als een berg tegenop om naar 'Proef Amersfoort' te gaan. Die exquise hapjes, topwijnen, lekkere muziek, gastvrije ondernemers en lieve gastvrouwen. Uw stukkiesschrijver, tevens amusekoning, moet zich er elk jaar om deze tijd echt naar toe slepen. Antiquair Henk van Ramselaar op de Havik noemde me ooit 'Amusekoning van Amersfoort'. Sindsdien houd ik deze eretitel er graag in.

Voor het tweede jaar had dit culinaire topevenement hier op de Oliemolenhof in De Nieuwe Stad zijn tenten opgezet. De gezellige houten optrekjes met restaurateurs, comfortabele zitjes en statafels nodigen echt uit om ontspannen te zitten met een drankje en verrassend gerechtje. Dus nu ik er eenmaal ben moet het maar gebeuren, weg bescheidenheid, gooi de knop om, groet Jan en Alleman, ga na enige aarzeling in op de uitnodiging om te proeven van al dat lekkers. Het is tevens een ontmoetingsplaats waar men gezien wil worden dus vooruit dan maar.

Het water loopt me in de mond als culinarist Ruud Jansen mij zijn geroosterde pekingeend laat proeven en met een goed glas wijn van Ed van de Bor (Bergpaviljoen) uit het Rhônegebied is de smaakbeleving compleet. Maar dan ligt daar zomaar een gigantische tonijn van veertig kilo, verantwoord gevangen in Bangladesh. Jan Dirk Zonnenberg (Party Z) heeft er 160 plateautjes uit kunnen halen en raad eens voor wie het laatste en één na laatste schaaltje was? Het vlees is om te zuigen. Zelfs zonder (kunst)gebit krijg je dit plezierige stukje zeebanket probleemloos langs de verwende huig. Uw stukkiesschrijver, tevens falend veganist, is opeens niet meer te houden, slaat helemaal door. Omhels Jamna Bounaanaa van Habibi (Lief ) voor haar verrukkelijke falafel, Theo Slotboom (Bergpaviljoen) krijgt een knuffel voor zijn topoesters, een high five voor Joris Hendrikson van Sushi Time met turf roll met truffelmayo, Robertjan Mercuur krijgt een dikke tien voor zijn Pavino Sgroppino en de coquilles met dashi-dressing van De Kromme zijn hemels. Restaurants Sloop en Hoog Vuur pakken uit met super frietjes en carpaccio van de Jersey stier.

Overal moeten handjes worden geschud, effe kletsen met een glas wijn en het pinkje omhoog waarna de volgende patissier, traiteur of sterrenkok alweer een smaakvol hapje voor mijn stevige neus neerzet.

Wat ben ik verwend op dit topeetfestijn. Organisator Timo Braecken krijgt de glimlach niet meer van zijn gezicht als hij hoort dat de komende vijf jaar 'zijn' Proef op deze plek mag terugkeren. Uw stukkiesschrijver, tevens culinair recensent, kan alle vegetariërs best waarderen maar als je hoort dat zo'n jersey stiertje een prima leven heeft gehad, geen antibiotica kreeg toegediend en alleen maar biologische graskruiden heeft gegeten dan verdient het diertje toch om zonder gewetensbezwaren genuttigd te worden met een biologisch wijntje, dat dan weer wel!

Joop de Keijzer.