Historische cd-presentatie Stille Fanfare

AMERSFOORT - Was het Jan Mulder niet die zei dat het de perfectie van het muzikale kunnen benadert? ,,Nee, dat was Mulder niet”, orakelde tamboer-generaal Ron Jagers van De Stille Fanfare, die afgelopen vrijdag de cd Voorwaartsch! presenteerde. De korpsleden vinden hun cd-presentatie een echte historische gebeurtenis. ,,Eerst waren er de zeven wereldwonderen zoals de piramide van Cheops, de hangende tuinen van Babylon en Ponypark Slagharen. Daarna kwamen Mozart en Bach. En nu dus Voorwaartsch! Hiermee sluiten wij de cirkel”, zei Jagers tijdens de ludieke introductie in theater De Lieve Vrouw.

door Bert Vos

Het theater tegenover de Onze Lieve Vrouwetoren was afgelopen vrijdag volgepakt met belangstellenden om het korps te ‘horen’ spelen en een handtekening te bemachtigen tijdens de signeersessie. Voordat de voorman het woord kreeg van zijn adjudant: ,,graag een zo luid applaus dat u denkt, nou, nou, dat had ook wel minder gekund”, bracht hij met zijn mannen en vrouwen twee nummers ten gehore. Ten eerste de Oostenrijkse polka Ins blaue hinein als, zoals wordt beweerd, een samenvatting van drie uur in drie minuten en de Ferdinand-Karl-marsch. Volgens ingewijden is deze geschreven voor de adellijke Ferdinand van het Oostenrijkse hof die aan zijn linkeroor doof werd na een ongeluk. Om het stuk in alle glorie aan te horen werd iedereen aangeraden om zijn rechteroor te bedekken. Dat maakte ook niets uit want De Stille Fanfare speelt geen enkele noot.

Met hun instrumenten marcheerden ze bij het eerste nummer met stevige tred en een vaste voetstap door het theatercafé. Het publiek door, de trap op naar de galerij en de trap af om vervolgens bij het podium weer aan te treden. Het tweede stuk onderscheidde zich door een lichte tred, staccato stapsgewijs en een rustig tempo. Even naar buiten, weer terug en de trap op naar de gracht- en pleinzaal. Tot grote verrassing van het publiek kwamen zij niet meteen weer naar beneden, maar het Amersfoorts Vijftigplus-MarionettenKorps, begeleid door een stampende dreun uit de speakers. Met pluimen en veren en een groot potlood in de hand maakten ze hun entree. Daarachter dook de fanfare weer op en gezamenlijk werd er een rondje theater gedaan. De potloden moesten worden ingeleverd en de dames serveerden een blokje kaas of bitterbal.” De cd’s gingen grif van de hand en de korpsleden signeerden de hoesjes onder het genot van een glas champagne.

Jagers heeft met zijn fanfare al landelijke bekendheid verworven. De Jakhalzen van De Wereld Draait Door waren in het theater op bezoek, de Koen en Sanders show van 3FM besteedde er aandacht aan en De Volkskrant was aanwezig met een cameraploeg voor de website. Ook het Oerolfestival op Terschelling heeft belangstelling getoond.

De Stille Fanfare hoopt na deze presentatie ooit eens mee te doen aan een taptoe. Jagers: ,,Het zou fantastisch zijn als dan negen malloten in volledige stilte het veld op komen marcheren.”

u www.stillefanfare.nl.