Mannen liken in coronatijd

Een vriendin van mij liked zich al een tijd suf op allerlei datingssites. Na jaren zonder relatie was ze er klaar mee. Samen zijn met iemand vond ze toch veel leuker. Dus volgden verschillende datingssites elkaar op, op zoek naar de ideale man. Een totaal onbekende wereld voor mij, al hoorde ik het maar al te graag aan. Stiekem keek ik dus even mee tijdens het bekijken van de mannen. Het voelde in het begin wat ongemakkelijk om in deze vreemde keuken mee te kijken. Na de eerste vleeskeuring wende het snel. Ha, lachen dit. Veel mannen scrolden we langs, leuk, niet leuk, dan nog de karakterkeuring. Bij twijfel niet liken. Leuke mannen kwamen in aanmerking voor een bericht. Maar wat schrijf je dan? He, leuk je hier te zien, hoe is het? Mijn hobby’s zijn…. Yeah right.

Behoorlijk lastig nog wel. Dat was dan ook de grootste uitdaging. Na een paar dagen hoorde ik het resultaat. De één reageerde gewoonweg niet, de ander gaf gelijk aan dat hij nog aan het daten was, of ze even wilde wachten. Laat maar. De ander begon gelijk over open relaties en weer een ander had te hoge verwachtingen over de snelheid van reageren. Mijn vriendin reageerde soms niet snel genoeg en ‘viste’ daardoor soms net achter het net. Het leek Marktplaats wel.

Daarvan geleerd hebbende gaf ze die keer erna gelijk aan dat ze niet goed was in direct reageren. Werk en kinderen gaan immers voor ‘de onbekende man’. ‘Logisch’ zei het laatste potentieel.

Dat klonk beter. Hij ging op voor ronde 2, na vele berichten op en neer was het tijd om af te spreken.

Er waren er tot nu toe maar een paar bij ronde 2 gekomen. Bij date 1 was het gesprek na een half uur al dood. Hij had niets te melden of wilde niets melden. Dat ze beiden niet van de regen hielden was het enige dat ze met elkaar gemeen hadden. Bij een andere date kwam er nog een tweede afspraak al wist mijn vriendin eigenlijk vooraf al dat het tegen beter in was. Wellicht had ze wat over het hoofd gezien. Niet te kritisch zijn, nam ze zichzelf voor. Ze had niets over het hoofd gezien. Na een uur zonder gespreksstof van de andere partij namen ze na een drankje afscheid zonder elkaar ooit nog te berichten. Een evaluatie bleek ook niet nodig. Na die tweede mislukte date was ze er klaar mee. Ze overwoog opnieuw om toch maar alleen te blijven. Het bleef bij overwegen, ze was al snel weer aan het scrollen en liken geslagen.

Opeens was hij er dan eindelijk, die leuke man. Zonder mijn selectieve voorselectie blik was hij al naar ronde 2, de date ronde... Maar hoe date je in deze coronatijd? Groot dilemma. Je spreekt liever niet gelijk bij je thuis af, maar er is ook geen terras of restaurant open, wat te doen? Er zat niets anders op dan maar weer eens te gaan wandelen. Geen jurk en geen hakken dus. Wandelen in een druk bos dan maar. Niet iets dat je onder normale omstandigheden zou doen. Ik vond het toch wat eng toen ze me appte in welk bos ze had afgesproken. Daarna nam ze ook nog een kopje koffie bij hem thuis. Principes gingen over boord. Ze had toch maar afgezien van de thermosfles met koffie die ik voorstelde. 

De klik, hij was er.. gelijk. Dacht ze, toch? Of toch niet? Zekerheid maakte plaats voor onzekerheid. Een tweede date volgde, een ander leuk uitje? Niet mogelijk dus toch maar weer een wandeling in een bos, een andere dit keer en een kopje koffie aan de andere keukentafel. Ze bracht met sprankelende ogen verslag uit. Hij is leuk, grappig en, en, en.. Ze straalde, tjee, zag ik dat nu goed?

Deze man gaat naar ronde 3. Geen restaurant dus hij gaat voor haar koken. Al is hij geen kok, hij gaat de uitdaging aan.

Like him!

Bianca van der Linden-Snel.

Eigen foto