Armando, kunst of brandhout

23 oktober 2019 om 10:18 Column

Als uw stukkiesschrijver, tevens miserabel Armando-duider, vrijdag de door restauratiebedrijf Burgt & Strooij schitterend verbouwde Elleboogkerk aan de Langegracht binnenloopt, ziet hij een prachtige maar bijna lege ruimte. Er was toch een tijdelijke expositie van Armando? Loop de kerk binnen, kijk nog eens goed en ontdek warempel toch wat restanten van wat ooit de topcollectie van Herman Dirk van Dodeweerd (Armando) was. Als kunstbarbaar vond ik het meer een brandhouttentoonstelling dan een kunstexpositie.

Toch was er wat overgebleven na die verwoestende brand in 2007. Achterin op een grote muur twee geredde doeken maar hoe ik ook mijn best deed, wist bij God niet wat ze voorstelden. In een hoek stond vermoedelijk een bosje verkoolde coniferen en midden op de vloer, keurig gerangschikt, lagen overblijfselen van schilderijen, boekwerken, foto's, lijsten, geblakerde gereedschappen, verschrompeld linnen, verkoolde houtresten en verwrongen staal. Het gerucht gaat dat de conservator van deze expositie in een paar uur deze tentoonstelling heeft ingericht. Hij hoefde de voorraad 'vuurkorfammunitie' alleen neer te leggen of op te zetten. Niks schoonmaken, oppoetsen, opknappen, afkrabben of borstelen, gewoon uitstallen en je hebt een exhibitie waar honderden nieuwsgierige genodigden gretig op afkomen.

Iedereen die wat met Armando heeft stond er bedroefd omheen of liep diep onder de indruk wat afwezig voorbij. Tout kunstminnend grijs, geverfd, dunbehaard of kaal Amersfoort was erop afgekomen. Veel bekende gezichten die stuk voor stuk wat belangrijks in Armando's Amersfoort hebben gedaan. Er waren (oud) museumdirecteuren, (oud) wethouders en ook oud- burgemeester Albertine van Vliet die op deze dramatische dag in 2007 Amersfoorts burgemeester was, liep met echtgenoot Hein bedrukt langs wat eens topstukken waren geweest. Aan de huidige wethouder Fatma Koser Kaya (niet grijs) de lastige taak om deze wel erg sobere expositie gepast opgewekt te openen. Ging haar echter prima af, had zich verdiept in het fenomeen Armando. Ze sprak ietwat formeel over diversiteit gemaakt door Amersfoortse kunstenaars en de herinnering hier in de kerk aan de vernietigde werken van Armando. Als samenleving kunnen we niet zonder kunstenaars om de geschiedenis levend te houden en natuurlijk om gewoon te genieten van kunst.

Wat komt er in deze prachtige kerkzaal als alles is verplaatst naar museum Flehite. Stel voor om (foto)kunstenaar en performer Ron Jagers zijn pornofestival uit (ook) 2007 nog eens te laten overdoen. Het haalde toen de hele landelijk pers en er werd nog maanden (schande) over gesproken in de Amersfoortse politiek. In het 'erotische' atelier van Thijs Trompert en Marisja Smit nog nooit zulke prachtige volumineuze dames op foto's (Atze Haytsma) en in levende lijve op divans bij schemerig rood licht gezien!

Joop de Keijzer.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie