Van Kooij: 'Hartstilstand kon op geen betere plek gebeuren'

AMERSFOORT Het leven van Eelco van Kooij stond letterlijk enkele minuten stil. De voetballer van Amsvorde kreeg op het Amersfoortse Voetbalkampioenschap een hartstilstand. Zijn leven werd gered door omstanders en een AED. ,,Zonder die mannen had ik hier niet gezeten. Ik kan niet omschrijven hoe dankbaar ik ze ben."

Jeroen van der Veer (@JeroenvdVeer)

Zittend in een Amersfoort kroegje bestelt Eelco van Kooij een biertje. Het is dan wel maandagavond, maar voor hem zijn er genoeg redenen te verzinnen om te genieten van een bruingele rakker. Amper drie maanden geleden kreeg de voetballer van Amsvorde een hartstilstand op het Amersfoortse Voetbalkampioenschap. Inmiddels is hij herstellende. Doktoren spreken van een klein wonder dat Van Kooij hoogstwaarschijnlijk geen blijvend letsel aan die ene dag in augustus overhoudt. ,,De mannen die mij hebben gereanimeerd, hebben mijn leven gered. Het klinkt gek, maar ik had op geen betere plek een hartstilstand kunnen krijgen."

Genietend van een biertje, probeert de inmiddels 38-jarige voetballer naar de juiste woorden te zoeken. In de afgelopen maanden is er enorm veel gebeurd en het voelt voor hem frustrerend om niet onder woorden te kunnen brengen hoe dankbaar hij is dat hij nog leeft. In de wedstrijd Amsvorde - Nieuwland nam de middenvelder een corner, toen hij wat licht in het hoofd werd. Niet zeuren en doorgaan, is wat Van Kooij dacht. ,,Het was bijna rust en ik zou dan iets kunnen eten", blikt hij drie maanden later terug.

Ik kan niet onder woorden brengen hoe dankbaar ik hen benHELDEN Niets bleek minder waar. Na een sprintje, van de cornervlag richting de eigen verdediging, ging het licht uit. Een hartstilstand zorgde ervoor dat Van Kooij roerloos op het veld lag. Waar sommigen verstijfden van angst, kwamen Marcel van de Wijngaard (verzorger Amsvorde) en Damyam van Doornik (ASC Nieuwland) in actie. Samen met John van Nimwegen (verzorger ASC Nieuwland) werd de reanimatie gestart, terwijl de hulpdiensten onderweg waren. Op datzelfde moment haalden Mees Hehenkamp en Dilly Hok-A-Hin in recordtempo de aanwezige AED en werd geprobeerd het leven van Van Kooij te redden.

,,Deze mannen zijn écht helden", benadrukt de hoofdrolspeler, die nooit om die rol heeft gevraagd. ,,Zij hebben fantastisch gehandeld. Ik kan niet onder woorden brengen hoe dankbaar ik hen ben. De kwaliteit waarmee zij hebben gereanimeerd is uitzonderlijk. Dat zeiden de artsen in het ziekenhuis later ook."

BIJZONDER Op het veld kwam Van Kooij na elf minuten bij kennis en in de ziekenwagen kreeg hij zelfs weer wat praatjes. ,,Ik voelde mij eigenlijk best goed. De sirenes gingen op weg naar het ziekenhuis aan en pas toen begon ik mij zorgen te maken. Zagen ze iets verkeerds op de monitoren, vroeg ik mij af."

In het ziekenhuis was iedereen verbaasd over de status waarmee Van Kooij naar binnen kwam. Tijdens de onderzoeken die volgden, kwam niets naar voren. ,,Tot na lang zoeken duidelijk werd dat mijn linker kransslagader volledig was afgesloten. Zo iets gebeurt bij mensen die ouder zijn, roken en/of drinken. Dat alles was bij mij niet het geval. De arts had dit in 26 jaar tijd nog nooit gezien bij iemand van mijn leeftijd."

GELUK Binnen drie dagen volgde een openhartoperatie, waarbij er een omleiding is gemaakt voor de verstopte kransslagader. Vanaf dat moment begon de revalidatieperiode, waarin Van Kooij nog altijd zit. Ook dringt steeds meer het besef door hoeveel geluk hij heeft gehad. ,,Die hartstilstand had dus zomaar ineens op welke plek dan ook kunnen gebeuren. Ik wist niet dat er iets met mijn hart was. Op het voetbalveld waren helden aanwezig, maar het had ook kunnen gebeuren terwijl ik alleen in het bos aan het hardlopen was. Het is dus echt een geluk bij een ongeluk geweest dat dit op het veld gebeurde."

Ik zou het geweldig vinden om in onze kampioenswedstrijd mee te spelenVOLLEDIG HERSTEL De leraar van beroep zit nog altijd noodgedwongen thuis. Daardoor kan hij wel genieten van zijn zoontje van nog geen half jaar oud. ,,Toen dit gebeurde, was hij enkele maanden oud. Het is enorm knap wat mijn partner heeft gedaan en doet voor ons. Zij is, naast die mannen op het veld, de heldin in dit verhaal." Momenteel volgt Van Kooij een revalidatietraject in het Meander ziekenhuis. De prognose is dat hij honderd procent zal herstellen. ,,Ik voel mij goed en ook steeds sterker worden. Natuurlijk heb ik mijn ups en downs, maar dat is verklaarbaar. Vandaag heb ik voor het eerst een stukje hardgelopen. Niet ver, maar het begin is er."

De stip aan de horizon is voor de speler van Amsvorde duidelijk. Hij kwam dit seizoen terug bij de vereniging waar hij begon als pupil en wil nog dit voetbaljaar minuten maken in het eerste elftal. ,,Of dat realistisch is, moet blijken. Ik zou het geweldig vinden om in onze kampioenswedstrijd mee te spelen", zegt hij lachend, omdat zijn team momenteel ongeslagen koploper in de vierde klasse is. ,,Mijn hele leven lang ben ik al bezig met uitdagingen en ik verleg graag grenzen. Laat dit dan maar mijn volgende uitdaging zijn."