Leraar Roel Heinen (65) zwaait af

HOOGLAND Het zit er bijna op voor meester Roel Heinen. In totaal stond de leraar 43 jaar voor de klas op de Berkenschool in Hoogland en het afscheid nadert. Geen fietsritjes meer van Bunschoten naar Hoogland en opnieuw een mannelijke leraar minder. ,,Dat vind ik erg jammer, want ook voor hen is het een schitterend beroep."

Jeroen van der Veer

Toen hij zo'n veertig jaar geleden begon op de Berkenschool was Spakenburger Roel Heinen één van de zes leerkrachten. Als kleine jongen was al bekend dat hij voor de klas wilde staan en Heinen ging zijn droom achterna. ,,Ik vond omgaan met kinderen altijd leuk. Na even in Kootwijkerbroek te hebben gewerkt, ging ik naar de Berkenschool en daar hebben ze me nooit meer weg gekregen."

DIGITAAL De leraar van de bovenbouw zegt het met een grote glimlach die de inmiddels 65-jarige typeert. Met veel plezier heeft hij al die jaren voor de klas gestaan, waarbij hij ook als mens groeide. ,,In het begin was ik wat te lief. Liet ik veel toe en dat wisten die kinderen. Inmiddels is dat anders. Als ze mij moesten omschrijven, denk en hoop ik dat ze zeggen dat ik streng maar rechtvaardig ben. Nou, dan heb ik het toch goed gedaan?"

In de loop der jaren is er een hoop veranderd, moet Heinen bekennen. In negatieve zin, maar veelal in positieve zin. ,,Een krijtbord is er helaas niet meer. Alles gaat nu digitaal op het digibord bijvoorbeeld. Een mooie ontwikkeling, al had zo'n krijtbord ook wel wat."

LEKKERNIJ Een ding wat niet veranderde, is de liefde voor kinderen. Jarenlang stond de Spakenburger met plezier voor de klas. ,,Je leert de kinderen leren en je leert ze leven. Die twee aspecten maken het vak zo mooi. Je geeft ze echt iets mee waar ze hun hele leven profijt van hebben."

Na een lange dag op school, fietst Heinen altijd terug naar Spakenburg. Een moment om zijn hoofd te legen, zegt hijzelf. Zijn leerlingen zijn maar wat blij dat hij uit het vissersdorp komt. Zo krijgen zij bij elke overwinning van voetbalclub Spakenburg een stuk hart, een lekkernij uit dat dorp. ,,Dat is ooit begonnen als geintje, maar inmiddels houden de kinderen er rekening mee."

INVULLING Dat houdt straks op en dat zorgt voor gemengde gevoelens bij Heinen. ,,Ik heb dit werk nooit saai gevonden, alleen je komt op een leeftijd dat je moet stoppen. De kids die je in de klas hebt blijven even oud omdat ik nooit met een groep meega, terwijl ik zelf ouder word. Dat gat wordt groter en daarom is het ook mooi geweest."

Hierdoor verdwijnt opnieuw een man uit het onderwijs en deze zijn vaak al in de minderheid. Jammer, vindt Heinen. ,,Het is blijkbaar niet stoer genoeg om leraar te zijn. Hoe ze dit kunnen veranderen? Niet, al zou een hoger salaris misschien helpen. Heb ik het trouwens nooit voor gedaan, voor het geld. Ik heb gewoon enorm veel liefde voor die kinderen en mijn collega's. Moet ook wel, anders hield ik het nooit ruim 40 jaar vol. Het zal straks wennen worden als ik veel vrije tijd heb, maar er komt vast een invulling."