Sint Jorisschool; een eeuw onderwijs
17 februari 2010 om 00:00 NieuwsIn 2009 steekt een groep zestigers de koppen bij elkaar en vatten het plan op om in 2010 tijdens het eeuwfeest van hun Sint Jorisschool een reünie te organiseren. In de jaren ’50 van de vorige eeuw bezoeken ze de school. Ze hebben daar warme herinneringen aan en de onderlinge contacten zijn er, ruim een halve eeuw later, nog steeds. Wim van Bekkum, gemeenteraadslid voor het CDA en een van de initiatiefnemers, verhaalt met veel verve over de school. Hij somt moeiteloos de namen op van mede leerlingen die in Amersfoort bekend zijn; zoals de gebroeders van Heugten van de tapijtfabriek, Henk van Ramselaar voetballer bij HVC, de gebroeders Jörg (machinefabriek), Guy Smeeing (installatiebedrijf) en vele anderen. Ze bezoeken de school in het midden van de vorige eeuw.
De eerste halve eeuw van het bestaan kabbelt het leven op de Sint Jorisschool rustig verder. Het onderwijs op deze katholieke jongensschool wordt uitsluitend gegeven door de fraters. De Sint Jozefschool in de Muurhuizen is de plaats voor de meisjes. Nonnen verzorgen hier het onderwijs. Scholen kennen in die eerste decennia nog diverse geledingen. De burgerschool voor de kinderen van de beter gesitueerden met de ingang aan de kade en de tussenschool voor de middenklasse en de ingang aan de straatkant. Armen konden voor gratis onderwijs terecht in de Breestraat.
Na de oorlog verandert de maatschappij en dus ook het onderwijs. Voor wie terug kijkt zijn het toch hectische jaren. De leerlingen groeien nog op in de bescherming van de katholieke zuil. Zo begint het schooljaar in de katholieke kerk aan ’t Zandt. Er is de katholieke padvinderij en ook voetballen doe je katholiek. Maar de ontzuiling en veranderingen beginnen, langzaam maar zeker. De driedeling van de school wordt een tweedeling en gaat verder als ‘schoenenschool’ en ‘klompenschool’. In 1958 komt er een eind aan de ‘standenscholen’. En in de loop van die naoorlogse jaren vervangen ‘lekenonderwijzers’ de fraters. De aanpassing aan de maatschappelijke ontwikkelingen vindt zijn voltooiing als in het schooljaar ’64-‘65 er ook meisjes welkom zijn en er sprake is van een gemengd onderwijs.
Uiteraard zijn er bij de oud-leerlingen tal van herinneringen aan gebeurtenissen en personen. Zoals aan pater Clemens van het jongere clubhuis en aan de ‘natuurfrater’ frater Majellus. Een onderwijzer die respect afdwong omdat wanneer hij met de klas door de vrije natuur loopt, de namen van alle planten en struiken kent. De ligging van de school aan de singel heeft vooral in de winter een voordeel. Veel kinderen komen dan op de schaats naar school. Een groep verzamelt zich elke morgen bij de Flierbeek en schaatst via Kamp en Scheltussingel naar de kade. De gymnastieklessen in de koude maanden zijn naast de school, op de gladde ijzers. De laatste goede herinnering van deze generatie dateert van 1985 toen het 75-jarig bestaan uitbundig werd gevierd. Ruim 1000 oud-scholieren bezochten de reünie. Met dat grootse feest voor ogen beginnen ze in 2009 met de reünie van het eeuwfeest.
Maar de directie van de school denkt daar anders over. Ze gaan er vanuit dat door de fusie met De Tafelronde, de Sint Jorisschool niet meer bestaat (?!). Maar het gebouw staat er nog steeds en met de oorspronkelijke naam op de gevel. Dat je met een fusie alle lusten en lasten meeneemt schijnt de directie vergeten te zijn. Jammer is het wel, maar de herinneringen van de oudgedienden zijn er niet minder positief door.
