Dat heerlijke bluesgevoel

Als de Canadese bluesformatie van David Gogo het nummer ‘ Hoochie Coochie Man’ inzet, springt Harry op en zingt het uit volle borst mee.

Hij is weer present, deze bluesfanaat, deze liefhebber van het eerste uur en samen met zijn maatjes Freek, Esso en Evert staat hij weer zichtbaar te genieten van deze band tijdens een optreden in muziekcafé ‘de Noot’ in Hoogland. Freek en Evert bewegen mee op de maat van de muziek en Esso staat alleen maar te luisteren want zijn heupen zijn waarschijnlijk niet zo soepel meer.

Ik schenk vier biertjes voor ze in maar die blijven nog even onaangeroerd want er verschijnt een bloedmooie zangeres op het podium die alle geroezemoes doet verstommen. Met een dijk van een stem brengt ze de volle zaal in extase en als het nummer is afgelopen krijgt ze een daverend applaus en zegt een beetje beduusd ‘thank you so much’.

Als ze het podium afloopt willen de toeschouwers hebben dat ze terugkomt maar Rebecca, zo heet de engel in het zwart,komt op mij af en ik smelt.

Iedereen volgt haar en als ze mij wat in het oor fluistert, zie ik alleen maar jaloerse mannelijke blikken en elkaar aanstotende dames. Maar ze wil alleen maar de sleutel van haar kledingkast en ik loop met haar mee het gangetje in naast de zaal.

Als ik terugkom zeg ik dat ze mijn handtekening graag wilde hebben en mij had uitgenodigd samen iets te gaan eten maar helaas geloofde geen mens mijn verhaal en ‘keep on dreaming’ was de reactie van enige barkrukzitters want ze kennen mij, de grote fantast, al wat langer dan vandaag.

Ook was ik verrast door de aanwezigheid van enkele voetballers uit mijn voetbalcluppie KVVA want ik dacht dat de meeste Jan Smit, Marianne Weber en Frans Bauer tot hun favorieten rekenden.

Leuk om te weten dat ze van bluesmuziek houden en wellicht kunnen we de Nederlandstalige cd’s in de kantine eens voor de verandering wisselen voor Muddy Waters, BB King, Bo Diddley of Eric Clapton.

Ben na het trainen vanavond benieuwd naar de reactie van bardame Lia en barheer Martin!

Er staan nog diverse optredens op het programma waaronder John Lee Hooker jr. en op 12 april 2008 staat klapstuk Cuby en zijn Blizzards weer op het kleine maar intieme podium van dit café.

Het is een genot om al die muziekliefhebbers te zien meedeinen op een muziekstijl die eigenlijk nooit is weggeweest en als het aan eigenaar Henk ligt zal dat nog jaren zo blijven sterker nog er komt zelfs een heus bluesfestival naar Hoogland in 2009.

En ook daar zullen Harry, Evert, Esso en Freek weer bij zijn want dat bluesgevoel raak je nooit meer kwijt is de stellige overtuiging van dit viertal.

Alleen het rookvrije concert van de Amerikaanse blueszangeres Rory Block slaat Harry, over want ‘vrouwen kunnen de blues niet zingen en dat gevoel niet overbrengen’ vindt hij, maar daar ben ik het beslist niet mee eens en ik ben dan ook dolblij met mijn twee kaartjes voor 27 oktober!

Joop de Keijzer