Zwanendrama in vijver van Nieuwland

NIEUWLAND - Af en toe kwam een zwaan aangevlogen in de vijver van Nieuwland. Een schitterend gezicht; majestueus hoe zo'n grote vogel opvliegt en landt. In 2005 bleef er een zwaan het hele seizoen. Af en toe ging hij zich 'spiegelen' in het glas van de trapopgang van een van de flats aan de Watersalamander, wat een komisch gezicht was.

In 2006 nam hij een vrouwtje mee en ze maakten een nest op een van de twee 'vogeleilandjes' (dit zijn eilandjes, die rondom omgeven zijn door het water!) Kinderen kwamen met rubberbootjes en tassen; zij haalden de eieren van de zwanen en andere watervogels, die daar aan het broeden waren, weg en vernielden de nesten.

Dit jaar kwamen ze weer; ze hebben 'hun eiland' zwaar moeten bevechten met een ander zwanenpaar, dat er ook wilde broeden. Weken waren ze druk met het nest. De kinderen kwamen weer, maar omwonenden stuurden ze weg en legden uit, dat dit 'vogeleilandjes' waren. Na heel wat nare gebeurtenissen rond de 'vogeleilandjes' plantte de ecoloog van Amersfoort er eigenhandig bordjes om de kinderen erop te wijzen op deze 'eilandjes' niet aan te leggen met hun boot.

Het zwanennest werd gevuld en er werd druk gebroed. Negen lange weken, waarin opgeschoten jongelui het niet konden laten vanaf de kant stokken naar het eilandje te gooien. Maar de zwanen hielden vol en op 14 mei 2007 toonden ze hun zes jongen! Al gauw waren het er vier, omdat vissers hun haakjes en dobbers gewoon in het water gooien, zodat de dieren een akelige verstikkingsdood ondergingen.

De zwanenouders en de vier overgebleven jongen genoten van de schitterende vijver in Nieuwland en konden langs de uitlopers van de vijver de hele wijk rondzwemmen. Vaak kregen ze brood; geregeld werden ze bekogeld met stenen of stokken; maar ze bleven de moed erin houden.

Bij de flats aan de Watersalamander liet Vader Zwaan de jongen zien hoe ze zich konden 'spiegelen' in het glas van de trapopgang, een komisch gezicht. Met wat brood kon je ze zo weer teruglokken in de vijver, want ze waren bijzonder tam. Natuurlijk bliezen de ouders als er een hond in de buurt kwam. Maar die hadden ze al ettelijk keren achter zich aan gehad, omdat sommige hondenbezitters het niet nodig vonden hun hond aan te lijnen; het zelfs wel 'spannend' vonden om te zien.

Hun vleugels gebruikten ze nooit, iets vernield hebben ze ook nooit. Natuurlijk is het niet prettig oog in oog te staan met twee volwassen zwanen en vier jongen, maar je kon er gewoon langs lopen of ze teruglokken, het water weer in. Dat mensen zo panisch reageren is een kwestie van onkunde.

Er waren een paar mensen in de flat, die gingen klagen. De voorzitter van de bewonersvereniging belde met allerlei instanties voor dieren. De stemming werd erg grimmig ten opzichte van de zwanen. Omdat men bang was, dat enkele bewoners de zwanen wat aan zouden doen, heeft de ecoloog van Amersfoort, samen met de 'Vogelopvang Woudenberg' besloten het mannetje te scheiden van zijn gezin en voorlopig in de Vogelopvang te plaatsen. Zeer tegen hun geweten in, omdat zij weten dat zwanen 'een verbond voor het leven hebben' en je een echtpaar met jongen nooit uit elkaar mag halen. Deden zij dit niet, dan waren de zwanen hun leven niet meer zeker . En dat door een paar flatbewoners.

Drie weken zwom het vrouwtje alleen met haar vier jongen door de vijver en de wijk rond. Je zag en hoorde haar zoeken naar de vaderzwaan. Afgelopen vrijdag zijn de moeder en haar vier jongen gevangen door de dierenambulance en zijn ze weer verenigd met hun vaderzwaan. Ze zijn uitgezet bij Almere.

Maar volgend jaar komen ze weer terug. Een zwanenpaar keert altijd weer terug naar de plaats, waar het genesteld heeft. Moeten we dit drama dan weer opnieuw beleven? Zij er geen andere oplossingen te vinden? Bijvoorbeeld een hek plaatsen bij de vijver aan de kant van de flats aan de Watersalamander. Voorlichting geven op school over watervogels in hun omgeving. Voorlichting geven aan de ouders en opvoeders om hun kinderen niet bij voorbaat bang te maken voor zwanen. Die paar flatbewoners te laten verhuizen naar het centrum van de stad, ver van een vijver of ander water, weg van de natuur.

Er zijn toch talloze manieren om dit probleem op te lossen. De vijver van Nieuwland is 'leeg', ondanks de eenden, waterkipjes, futen, aalscholvers, bijzondere ganzen. Een uniek stukje natuurgebied middenin een woonwijk is geamputeerd.

Hilde van Meerveld

Amersfoort