De laatste jaren van Napoleon

15 februari 2012 om 00:00 Cultuur

Zijn laatste jaren zit Napoleon gevangen op Sint-Helena. Bewaakt door een Engels garnizoen van 3000 man probeert hij de keizerlijke grandeur hoog te houden. Hij komt daarbij in heftig conflict met de grimmige Engelse gouverneur. Vechtend tegen zijn fysieke aftakeling dicteert hij zijn memoires, in de hoop de geschiedenis zoveel mogelijk in zijn voordeel te herschrijven Met Huub Stapel als Napoleon en spelers als Tijn Docter en Julika Marijn. Regie: Ursul de Geer

door Ellen de Jong

AMERSFOORT - Julika Marijn speelt de rol van Albine de Montholon. Zij is een ontwikkelde, belezen vrouw die ook zingt achter de vleugel. Napoleon zit op dat kleine eilandje met een minieme hofhouding en Albine is daar een van de weinige vrouwen. Ze houdt van de grandeur van de keizer en ze kan bijvoorbeeld een beetje met hem over literatuur praten. Ze hebben een verhouding en Albine gaat ook met Napoleon om omdat haar man hem gaat vergiftigen. Het is altijd een omstreden zaak geweest: is hij, met arsenicum, vergiftigd of niet? Schrijver Léon van der Sanden kiest in zijn stuk voor het eerste.

Albine is een historische figuur, zij zat op Sint-Helena en heeft ook een kind van hem gekregen. Historisch is eveneens dat Napoleon vriendschap sluit met een leuk, veertienjarig meisje. Zij was heel brutaal en vrij en hij kon veel van haar hebben. Aan de ene kant is hij de grote dictator die het allemaal precies weet en alle rangen van zijn generaals uit z’n hoofd weet, en aan de andere kant een is hij een gek kind die helemaal in die rol opgaat. De tijd die Napoleon in Sint-Helena doorbrengt bestrijkt ongeveer vijf, zes jaar en in die tijd is hij natuurlijk ouder geworden en er ontstaat geen liefdesrelatie tussen hem en het meisje, hoewel zij intussen wel vrouw is geworden. Maar hij is dan al oud en ziek en uiteindelijk beginnen ze er niet aan. ,,Waar het meer omgaat is dat zij Napoleons hart een beetje opent.’’

Wat vindt Julika zelf van Napoleon? ,,Ik ben het een fascinerende man gáán vinden moet ik zeggen. We speelden laatst in Den Helder, daar is Napoleon 200 jaar geleden geweest en toen was het helemaal een nietig vissersdorpje maar hij vond dat de marine daar moest zitten en dat is nu het geval. Op dat vlak was hij visionair en kon hij enorm goed dingen uit de grond stampen. Maar hij was ook een rare gek en een machtswellusteling die niet op een mensenleven meer of minder keek. Die geniale en die donkere kant maakt hem interessant.’’

u De Flint, 18 februari , 20.15 uur

Reserveren 033 4229229

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie