Dammers ADG winnen streekderby

AMERSFOORT - De 7e ronde van de landelijke damcompetitie leek een gemakkelijke overwinning te gaan worden voor ADG. Tegen streekgenoot DVSB stond het al na 2 uur spelen op een 4-0 voorsprong en werd de score uitgebouwd tot 6-0. Niets was echter minder waar. De Soest-Baarnse formatie vocht verbeten terug en kwam weer terug in de wedstrijd, Het team kon echter niet voorkomen dat de keistaddammers aan het langste eind trokken: 12-8.

De eerste partijzege aan ADG-zijde werd binnengehaald door Leo Rosendaal. Vanuit de bekende 32-28 18-22 opening bouwde tegenstander Alex Ketelaars zijn aanval onvoorzichtig op. Zo rond de 20e zet was het al zo erg dat een voorpost van hem verloren zou gaan. Het partijverloop was nog eenvoudiger door een simpele twee-om-vier naar dam. Andrew Tjon A Ong beleefde ook een gemakkelijke middag tegen Jerrie den Os. Reeds vanaf de prille opening zette hij zijn tegenstander middels lichte combinaties zwaar onder druk. De DVSB'er werd erg in zijn bewegingsvrijheid ingeperkt en het kostte hem grote moeite om al deze valstrikken te onderkennen en te omzeilen. Reeds op de tiende zet ging hij in de fout bij een poging zijn korte vleugel tot ontwikkeling te brengen. De ADG'er offerde  vijf schijven en sloeg er maar liefst zeven voor terug waarna Den Os direct kon opgeven.  

Gerrit de Bruijn maakte er 6-0 van. Vanuit klassiek legde invaller Evert van Grondelle weliswaar het vuur na aan de schenen maar kon op termijn niet voorkomen dat hij een sterke aanval kreeg te verwerken over zijn centrum. Gezien het tijdverbruik ging de DVSB'er toch (te) snel te werk waardoor Gerrit een winnende doorbraak kon nemen. Schijfwinst was het gevolg, waarna de rest natuurlijk een kwestie van uitspelen was.

Knullig was het verlies van Marcel Everloo tegen Gerard van Mourik. Beiden laveerden rustig langs elkaar heen waarbij de DVSB'er iets meer grip kreeg op het centrum. In het middenspel werd er veel geruild, maar het evenwicht werd nergens verstoord. Het spel leek naar remise te kabbelen, maar van Mourik bracht handig nog eens een forcing in het spel en pakte toch nog de 2 punten.

Leo van der Laan verkleinde de achterstand tot 6-4. Kennelijk zat Ton Bollebakker niet lekker in mijn vel: de partij liep dan ook voor geen meter bij hem. Na een rustige klassieke opening kreeg Leo licht temponadeel (lees:voordeel). In het late middenspel (12 om 12) begon de ADG'er steeds slechter te spelen. In plaats van pas op de plaats te maken, speculeerde hij op een confrontatie. De DVSB'er reageerde correct met een sterke Gesthem-doorstoot waarna Ton er niet meer aan te pas kwam.

Frits Stuger had met zijn winst wel Vrouwe Fortuna in zijn buurt. Tegen Dick Beking ontstond klassiek waarbij hier en daar aan weerskanten wat speldenprikjes werden uitgedeeld. De ADG'er omzeilde het zgn. ,,Zetje van Weiss'' en vlocht zelf in het late middenspel een leuke ,,Coup Deslauriers'' in de stelling door te combineren op zijn twee randschijven 25 en 35.  In tijdnood verzuimde Beking een afwikkeling die hem een overmachtseindspel zou moeten opleveren. In plaats daarvan koos hij voor een force dat hem een schijf kostte, althans dat waren zijn gedachten. Maar hij werd onverhoeds verrast met een drieschijvenmeerslag naar dam. Nadat Frits ook nog eens een 2e dam haalde was er geen redden meer aan!

Een gevecht op de vierkante centimeter ontstond in de partij tussen Harry de Waard en Robert Sall. De Zeistenaar had zijn handen vol aan zijn vroegere pupil, die in de 2e helft van de partij positioneel sterk kwam opzetten. De ADG'er hield echter zij hoofd koel en kon n het late eindspel nog net ontsnappen: remise!

Kees de Jonge had een lastige opening tegen Erik Maijenburg, die klassieke trekjes vertoonde. Daarna kon hij een aanvallende ,,ruil'' niet goed doorzetten dat verlies zou betekenen. Vervolgens moest hij in de slotfase ook nog eens 2 schijven offeren om geforceerd ook een doorbraak te krijgen. Wellicht dat de DVSB'er in de vervolgfase sterker had kunnen voortzetten, alhoewel het lastig was om een winst te vinden, als deze er in zou hebben gezeten.

Wim Martin was -wellicht mede vanwege de hoopgevende resultaten dit seizoen- aan het eerste bord geposteerd. Hij kreeg tegen Jelmer Martens een remise-opdracht mee. Nu ligt het betere hakwerk de Amersfoorter niet zo. Daarom koos hij ervoor een 'echte' partij te spelen. De DVSB-praeses ging daar vanzelfsprekend graag op in.

Er kwam flankspel op het bord. Bekende theorie tot de 20e zet. Martin week als eerste af, en dat zal niet meer voor herhaling vatbaar zijn. Hij kreeg minder spel, maar wist met kunst en vliegwerk nog wel naar een remise-achtige 8 om 8 toe te spelen. Op dat moment koos hij twee maal achter elkaar niet de meest logische voortzetting maar met een dubbel-offer werd de remise, en daarmee het elfde punt voor ADG, na vijf uur spelen toch veilig gesteld.

Cees Strooper kreeg al snel aantrekkelijk spel tegen Fred Van Amersfoort. Hij had keuze uit diverse opbouwmogelijkheden, maar koos uiteindelijk voor aanvalsspel. In het eindspel bezette de Hooglander een ijzersterke diagonaal, waardoor de stelling winst zou moeten opleveren. Een fatale zetomwisseling zorgde ervoor dat het toch nog remise liep.

Hoofdklasse A

ADG - DVSB 12-8; Lent - Witte van Moort 2 14-6; MTB Hoogeveen - TDV 9-11; De Oldehove - WSDV 11-9; Het Noorden - CTD Arnhem 6-14; Damvereniging VBI 2 - Dammers uit Oost 11-9.

ADG - DVSB 12-8:

1.Wim Martin (1063) - Jelmer Martens (1184) 1-1 (9) 2.Ton Bollebakker (1255) - Leo van der Laan (1177) 0-2 (5) 3.Cees Strooper (1284) - Fred van Amersfoort (1046) 1-1 (10) 4.Andrew Tjon A Ong (1296) - Jerry den Os (1084) 2-0 (2) 5.Harry de Waard (1214) - Robert Sall (1236) 1-1 (7) 6.Kees de Jonge (1012) - Erik Maijenburg (1049) 1-1 (8) 7.Gerrit de Bruijn - (1241) - Evert van Grondelle (767) 2-0 (3) 8.Leo Rosendaal (1194) - Alex Ketelaars (1012) 2-0 (1) 9.Marcel Everloo (1017) - Gerard van Mourik (1144) 0-2 (4) 10.Frits Stuger (944) - Dick Beking (1149) 2-0 (6)