‘Krijgt u daar niet voor betaald?’

5 oktober 2011 om 00:00 Nieuws

Haar toenmalige buurvrouw uit Bunschoten vroeg haar twintig jaar geleden of ze zin had te werken in de mediatheek van ‘t Hooghe Landt. ,,Dat leek me wel wat. Ik hou erg van lezen en op die manier heb je ook meer binding met de school waar je kinderen naar toe gaan.’’ De werkzaamheden als vrijwilliger waren ook goed in te passen in haar werk als beeldend kunstenaar. Ook toen haar eigen kinderen Dolly en Tommy twaalf jaar geleden van school gingen, bleef ze zelf actief als vrijwilliger. ,,Ik ben blijven plakken.’’

Tonny Wilbrink al twintig jaar tussen de boeken AMERSFOORT - ,,Zij is een voorbeeld voor ons’’, lacht een collega-vrijwilliger maandagochtend in de mediatheek van ‘t Hooghe Landt College aan de Parelhoenstraat. Twintig jaar geleden, toen haar dochter Dolly in 1991 op school zal op ‘t Hooghe Land aan de Trompetstraat besloot moeder Tonny Wilbrink (60) om daar als vrijwilliger elke vrijdagmorgen te gaan helpen in de mediatheek. Deze week viert de school het 20-jarig jubileum van Tonny Wilbrink als vrijwilliger.

door John Spijkerman

In 2001/2002 na een ‘gigantische verbouwing’ ging ze werken op ‘t Hooghe Landt aan de Parelhoenstraat. De school daar werd een dependance van ‘t Hooghe Landt. Voor de mediatheek veranderde er toen veel. ,,De mediatheek voor de onderbouw bleef op de school aan de Trompetlaan in Zielhorst, maar de bovenbouw verhuisde naar de Parelhoenstraat.’’ Tonny Wilbrink verhuisde mee. Het werken met wat oudere jongeren vindt ze leuker. ,,Het is rustiger. Er wordt niet zoveel gekeet. Dat trekt me meer dan de onderbouw.’’

In vergelijking met vroeger is er in de loop der jaren heel wat veranderd. Tonny heeft het hele automatiseringsproces meegemaakt en vond dat ‘erg leuk’. ,,Vroeger was het bibliotheekwerk een handmatige onderneming. De kaartjes voor de uitleen moesten nog met de typemachine worden ingevuld.’’ Verhalen uit kranten moesten worden uitgeknipt voor het knipselarchief. ,,In 1996 zijn we begonnen met automatiseren. De invoering van boeken met barcodes was een hele onderneming. We hebben nu hetzelfde systeem als de bibliotheek en zijn volledig geautomatiseerd.’’ Daardoor is het werk er makkelijker op geworden, vindt Wilbrink. Sinds de intrede van de computer in het onderwijs zijn kinderen vaker in de mediatheek en wordt daar ook vaker huiswerk gemaakt.

Naast het uitlenen van boeken, is ze sinds een jaar of 15 actief met het herstellen van bibliotheekboeken. ,,Ik heb cursussen gevolg voor boekbinden en neem beschadigde boeken uit de bibliotheek mee naar huis en repareer ze.’’ Jaarlijks gaat het wel om 200 boeken, schat ze. Tonny Wilbrink vindt het belangrijk om ‘maatschappelijk nuttig’ te zijn en denkt nog zeker wat jaren door te gaan als vrijwilliger.

Leerlingen vragen haar regelmatig om advies. ,,Ze denken dat ik de inhoud van elk boek ken. Soms zeggen ze: ‘Ik wil graag een leuk boek en het moet het dunst zijn.’’ Leerlingen zijn vaak verbaasd als ze horen dat Tonny als vrijwilliger werkt. ,,Krijgt u daar dan niet voor betaald?’, vragen ze.’’ ‘Maar waarom doet u dat dan?’’ Dat vinden ze raar.’’