Goede voornemens

We weten allemaal dat er van de meeste goede voornemens na een paar weken of maanden al niets meer overblijft maar dat ze soms al na vijf minuten alweer zijn vergeten kan alleen maar in de kroeg gebeuren. Nieuwsgierig naar het nieuwe seizoenbiertje ‘Barbar’, waarvan kroegbaas Henk of Hilda mij via een nieuwsbrief op de hoogte had gesteld, begaf ik mij naar muziekcafé De Noot in Hoogland. Een prima biertje met een vleugje honing, getapt in een glazen pulletje, ging erin als koek en de stemming steeg bij ieder slokje.

Een jongeman aan de gokkast wisselde een briefje van vijftig en vertelde trots dat hij al een keer 400 euri uit de machine had gehaald. Henk werd overgehaald om zijn gasten in het nieuwe jaar wat galanter tegemoet te treden en toen bezoekster Caroline binnenwandelde nam hij heel beleefd haar jas aan. Dit tot stomme verbazing van zijn vrouw Hilda die het hele tafereel met open mond gadesloeg (“Dat doet ie anders nooit, hoor”). De gokkende jongeman wisselde nog een briefje en nam weer plaats achter de machine. Toen er echter daarna een groep dames binnenkwam die wat te vieren had was het met Henk’s voornemen al weer gedaan en trok hij zich terug in de rookruimte.

Zijn eega had zich voorgenomen om minder te gaan werken maar toen Henk dus ging roken moest ze gelijk al weer zijn barwerkzaamheden overnemen zodat ook haar voornemen binnen enkele minuten in rook opging.

De jongeman bestelde een ijsthee, wisselde nog een briefje en ging onverstoorbaar door met het op de knoppen drukken van het gokapparaat. De dames Caroline en Hedwieg zouden ook proberen om minder te roken maar hielden al binnen tien minuten Henk gezelschap in het rookgedeelte.

Bezoekster Annelies, samen met man Peter, wilde graag een keer in deze column genoemd worden maar dit echtpaar is van onbesproken gedrag dus ik kan hier niets smeuïgs vermelden. Het koppeltje wilde dit overigens graag zo houden.

Als goed voorbeeld hield ik regelmatig de glazen deur naar het nicotinehok beleefd open voor de dames, maar Henk pikte dit mooie gebaar helaas niet op. Daarom staakte ik na een paar keer deze vruchteloze pogingen en de jongeman wisselde nog een briefje.

Mijn voornemen was om niet te lang te blijven plakken en het te laten bij een paar biertjes maar u raadt het al, ik heb een ruggengraat van niks en ben zo sterk als een nat vloeipapiertje. Net toen ik echt op het punt stond te vertrekken kwam oud voetbalmaatje Toon binnen en zat voor ik het wist aan mijn zoveelste ‘Barbar’. Met de zeer maatschappelijk betrokken Toon besprak ik nog uitgebreid de actualiteit en de rol van de media. Kortom toen ik eindelijk afscheid nam van alle dames en heren en de jongeman nog een briefje had gewisseld, was het drie uur en zes pulletjes bier later. Ik neem mij voortaan maar niets meer voor en ga in dit nieuwe jaar maar gewoon op de oude voet verder.

Laat de zomer maar komen want De Noot heeft nu ook een nieuw terras met een gezellig afdakje. Vrijdag word ik 63 jaar jong samen met buurvrouw Tiny Jans van nummer 16 die ook 63 wordt. Ook op deze mooie dag jarig zijn buurman Wilco van nummer 20, buurjongen Eise-Marten van nummer 8 en mijn zwager Rien. Alvast bedankt voor uw felicitaties en laat dat nieuwe (voetbal) jaar maar komen!

Joop de Keijzer