Humanitas biedt individuele begeleiding voor nabestaanden

AMERSFOORT Humanitas is een landelijke vrijwilligersorganisatie. Zij biedt persoonlijke ondersteuning aan mensen die het even niet in hun eentje redden. In deze maandelijkse serie belichten we het wel en wee van de Eemlandse afdeling. Vandaag gaat het over het project Steun bij Rouw.

Marcel Koch

Vijf jaar geleden deed ze de voordeur open voor een vrijwilligster van Humanitas. Na het eerste persoonlijke contact wist Addy Bosman-Broere dat ze de juiste beslissing had genomen. ,,Ik vond het heerlijk dat er speciaal iemand voor mij kwam en mij alle aandacht gaf.'' De Soestse verloor zes jaar geleden haar echtgenoot op 51-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Addy (59) raakte naar eigen zeggen in shock. ,,Het besef dat mijn man er niet meer was, was moeilijk te bevatten. De roller coaster aan gevoelens die rouw met zich mee brengt, kan je onzeker en kwetsbaar maken. Je wordt enorm geleefd die eerste periode. Omdat de beleving van rouw niet bij ieder gezinslid hetzelfde is, wilde ik mijn kinderen niet te veel belasten. Mijn momenten van verdriet en gemis, zijn niet automatisch de momenten waarop kinderen dat ook hebben. Dit was voor mij de reden om contact op te nemen met Humanitas.''

Nadat ze bij Humanitas had aangeklopt, kreeg Addy wekelijks bezoek van een vrijwilligster van het project Steun bij Rouw. ,,Het was fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen aan een onpartijdige vrijwilliger die niet direct met adviezen of oplossingen kwam aandragen, maar puur naar mij luisterde. En mij vooral het gevoel gaf dat mijn rouw er mocht zijn. Dat gaf zoveel troost en verlichting.''

VOORWAARDE Ilona Eerhardt (66) is coördinator rouw, verzorgt de intakegesprekken en koppelt in die hoedanigheid vrijwilligers aan deelnemers. ,,Een belangrijke voorwaarde is dat het moet klikken tussen
vrijwilliger en deelnemer. Een deelnemer moet zich te allen tijde veilig en vertrouwd voelen om zijn verhaal te kunnen vertellen.'' Doorgaans houdt het thuisbezoek na een jaar op. ,,De praktijk wijst uit dat er na afsluiting vriendschappen kunnen ontstaan'', vertelt Eerhardt die op 7-jarige leeftijd haar moeder verloor. ,,Sindsdien heeft het onderwerp rouwwerking mij altijd bezig gehouden. Mensen vragen weleens: is het niet zwaar om je op dit terrein te begeven? Ja, dat is het, maar ik krijg er veel voor terug. Ik zie mensen door onze hulp weer hun leven oppakken.''

LOTGENOTEN Naast het thuisbezoek biedt Humanitas een lotgenotengroep. ,,Hoe gek het ook klinkt, rouw verbindt'', zegt Eerhardt met enige voorzichtigheid. ,,Sommigen hebben er baat bij om het verlies en verdriet van hun partner te delen met lotgenoten. Zij ervaren dit als prettig en troostrijk.''

Ook Addy schoof aan bij een lotgenotengroep. ,,Ik voelde er warmte, erkenning en herkenning. Mijn pijn werd er door verzacht.'' Inmiddels is ze als vrijwilliger bij Steun bij Rouw verbonden, doet ze individuele begeleiding. ,,Ik gun nabestaanden dezelfde steun die ik heb ondervonden.''

Meer op www.humanitas.nl.