Het kunstwerk van Mardoe Painter

BINNENSTAD - Ze deed de autonome richting met fotografie als hoofdvak en dans als bijvak. ,,Ik ben ook toegespitst op de mixed media met allerlei soorten van kunst en vooral dans erin verweven.”

door Ellen de Jong

Voor de Kunstvaarroute, die om de twee jaar is, heeft Mardoe een meisje geportretteerd. Als je met de boot door de Kortegracht vaart zie je ter hoogte van het Mondriaanhuis aan de kant van het water twee foto’s van haar, op enige afstand van elkaar. Er tussenin een foto van een uitgestrekte arm. ,,Ik houd ervan om mensen te fotograferen, ik ga nooit de natuur in om me daardoor te laten inspireren, wel om die lekker op te snuiven. Het meisje wat ik koos is elf jaar maar ze lijkt een stuk ouder. Zij woont met ons in een woongroep. Ze heeft een engelachtig, transparant gezicht omlijst door mooi lang haar en dat vond ik prachtig om vast te leggen.”

Er is ook een stuk van een jurk zichtbaar, ter hoogte van de taille een paarse strik. ,,De bedoeling was dat die uit zou waaieren over het water en met de boot mee zou deinen maar door de troep in het water werd die naar beneden getrokken.” Waarom koos je speciaal voor dit meisje? ,,Vanwege haar engelachtige uitstraling en omdat ik gemakkelijk met haar kon werken omdat ze gedanst had. Als ik zei: doe even zo’n positie deed ze dat en ze kon mooi rechtop zitten en haar hand bevallig houden. Ik had haar helemaal zo in mijn hoofd, een soort sireneachtig wezentje, dat roept zonder dat je haar hoort; die je probeert te lokken zonder dat je het door hebt.

Ik heb haar thuis in mijn studio gefotografeerd met mijn digitale amateuristische camera. Ik geef trouwens ook les in photoshop in Scholen in de Kunst dus ik ben wel helemaal thuis in beeldbewerking. Ik kan me alleen geen dure digitale camera veroorloven, dus ik doe het met mijn amateuristische, maar ik ga daar zó mee aan de gang dat het net lijkt alsof ik het met een dure deed!”

Mardoe’s werk ontstaat ‘vanuit een koortsachtig gevoel om grip te krijgen op de basale dingen in het leven. Aanvaarden dat je nietig bent en louter bestaat om genadeloos weer te worden opgenomen in het grote geheel.’

,,Ik kan het niet helpen, sommige dingen moet ik gewoon maken en dat geldt ook voor dat meisje. Ze is heel timide, ik moest haar echt veroveren. Wat het aanvaarden betreft: in mijn leven heb ik veel tegenslagen gehad en dan besef je hoe breekbaar je in het leven staat. Voor je het weet word je opgenomen in het geheel, jong of niet, en dan ben je weer weg. Zo werk ik ook: ik geef het weg, het ondergaat een aantal dingen, zoals ook bij dit project, ik aanvaard wat ermee is gebeurd en dan neem ik het weer terug.”

In de Zonnehof is het werk van de kunstenaars die deelnemen aan de Kunstvaarroute tot september te zien. De opening van deze tentoonstelling is 5 augustus om 16.00 uur.