‘Zwaar maar dankbaar werk’

1 augustus 2007 om 00:00 Nieuws

Ingrid van den Bos is coördinator van de VPTZ. Bep Langstraat is al jarenlang vrijwilliger. Beiden hebben de ervaring dat mensen die gebruik maken van deze vorm van hulp daar achteraf blij mee zijn. Het ontlast de mantelzorgers een paar uurtjes per dag, en de zieke kan zijn of haar verhaal kwijt aan iemand die emotioneel minder betrokken is dan partner of kind.

Vrijwilligers maken thuis sterven mogelijk AMERSFOORT - Vrijwillige Palliatieve Terminale Thuiszorg (VPTZ) heet het. Aanvullende hulp en ondersteuning aan stervenden, hun familie en vrienden.Twee coördinatoren en eenentwintig vrijwilligers staan klaar om terminaal zieken en mantelzorgers bij te staan in de laatste dagen of weken. Nog te weinig mensen weten van het bestaan van deze vorm van hulpverlening.

door Wil Robijn

,,Palliatief betekent verzachtend”, legt Van den Bos uit. ,,De zieke is uitbehandeld, genezing is niet meer mogelijk. Wat rest is te zorgen voor een zo comfortabel, pijnvrij en aangenaam ziekbed als in die laatste fase maar mogelijk is. Wat wij met onze vrijwilligers doen is samen met de persoon zelf en de mantelzorgers kijken waaraan behoefte is. Wil een partner een dagje weg, of gewoon een paar uur ongestoord winkelen, wil de zieke graag dat er steeds iemand naast zijn bed zit en kan de familie dat niet opbrengen, is er geen familie en is men afhankelijk van hulp van buitenaf, er is veel mogelijk. Onze medewerkers zijn getraind en zeer gemotiveerd. Ze kiezen van harte voor dit werk.”

Waarom dat is, vertelt Bep Langstraat: ,,Het geeft een goed gevoel dat je iets hebt kunnen betekenen voor een zieke of de familie. Bijna altijd klikt het. We werken meestal met twee vrijwilligers in een situatie. Zo kun je ruggespraak houden en hebt steun aan elkaar, en je kunt ook altijd terugvallen op de beide coördinatoren. Natuurlijk is het vaak zwaar, maar het geeft zoveel voldoening. Je mag een stukje met iemand meelopen. We proberen zo flexibel mogelijk te zijn, vooral te kijken naar wat gewenst is. Je bent betrokken, al moet je wel afstand houden.”

De VPTZ komt uitsluitend bij mensen die thuis willen sterven. De vrijwilligers fungeren niet als verpleegkundigen, al zijn sommigen daartoe wel opgeleid. Medische of huishoudelijke taken worden niet verricht. De VPTZ biedt aanvullende zorg, naast de reguliere hulp. Aanwezig zijn, een luisterend oor bieden, even rust brengen, daartoe zijn de vrijwilligers getraind. De vrijwilliger blijft altijd op de achtergrond. Bescheiden, betrouwbaar en betrokken. Luisterend, niet oordelend. En alles is bespreekbaar.

Hulp van de VPTZ is beschikbaar voor iedereen, ongeacht geloof en verzekering. En de hulp is kosteloos. Ingrid van den Bos: ,,Het is jammer dat zoveel mensen dat niet weten of ons pas op het allerlaatst inschakelen. Vaak wil men alles zelf doen en geen ‘vreemden’ in huis halen. Maar vertrouwen opbouwen kost tijd, en onze vrijwilligers kunnen het voor de zieke en de omgeving zoveel lichter maken. Wij hebben nog tijd voor mensen. We kunnen snel inspelen op een hulpvraag. Soms al binnen een paar dagen, maar in elk geval binnen een week. Schroom vooral niet een beroep op ons te doen. daar zijn we immers voor.”

uMeer infovia de Stichting Ravelijn, tel.: 033-4613000.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie