Armando opent gereconstrueerde loopgraven en luchtdoelstelling

AMERSFOORT - Kunstenaar Armando was maandagmiddag naar Amersfoort gekomen. Niet voor een bezoek aan zijn museum, maar om de officiële opening te verrichten van de gereconstrueerde loopgraven en luchtdoelstelling bij Kamp Amersfoort. De 82-jarige kunstenaar verrichtte de opening door een doek weg te trekken dat was bevestigd over een plaquette.

door John Spijkerman

Directeur Harry Ruijs van Kamp Amersfoort vertelde de aanwezigen dat het terrein met daarin de stellingen en loopgraven aan de ene kant bedoeld was als 'bufferzone' tegen de oprukkende bebouwing op onder meer het Sinaï-terrein en het nieuwe Dierenbeschermingscentrum. Aan de andere kant wil Kamp Amersfoort daarmee de militaire aanwezigheid op het terrein tijdens de Tweede Wereldoorlog zichtbaar maken. In die tijd bood de locatie een prachtig uitzicht op het vliegveld van Soesterberg waar de vliegtuigen landen.

Armando woont en werkt tegenwoordig in Duitsland (Potsdam) maar was graag bereid om voor deze opening naar Amersfoort te komen. Hij speelde als 8-jarige of 9-jarige bij Kamp Amersfoort. Alleen stond het terrein toen bekend onder de naam 'militair sportterrein'. Tijdens een toespraak, vertelde Armand, gezeten op een stoel dat de militairen die sport bedreven, vooral op de grond lagen of in de zon. ,,En de militairen vroegen ons of we lekkere zusters thuis hadden. Vóór de mobilisatie werden er twee à drie barakken gebouwd en in mei 1940 kwamen de Duitsers en in 1941 werd het Kamp Amersfoort.''

Volgens Armando zijn de gebeurtenissen rond Kamp Amersfoort symbool geworden voor de strijd tussen goed en kwaad. ,,En vooral voor het kwellen van weerlozen. Dat gebeurt nog steeds. Er zijn nog genoeg kleine mannetjes en kleine vrouwtjes die dat willen doen. Geef ze een uniform en een mooi salaris en ze doen het graag. Ik heb me altijd verbaasd over de gretigheid waarmee ze het deden.'' Hij eindigde zijn korte toespraak met een oproep. ,,We kunnen de dingen die hier gebeurd zijn niet vergeten, al zouden we dat o zo graag willen.'' Na de officiële plechtigheden konden de aanwezigen de loopgraaf bekijken.

Armando vertelde nog even dat hij hij liefst in Potsdam werkt en zo min mogelijk naar Nederland komt. Dat het museum dat zijn naam draagt Amersfoort gaat verlaten, interesseert hem niet. ,,Ik heb daar geen gevoelens over. Ik laat het maar gebeuren. Ik vind het allemaal prima.'' Oud Amelisweerd lijkt hem een prima plek voor zijn museum. In een verhuizing van zijn museum naar Kamp Amersfoort, zoals voorgesteld door de ChristenUnie zag hij niets. ,,Daar zou ik zeer op tegen zijn. Kamp Amersfoort is Kamp Amersfoort.'' En daar hoort voor hem geen Armando Museum in thuis. Hij vertelde dat hij ook al tegen de plaatsing van 'zijn ladder' was geweest in het kamp. ,,Ik wilde niet dat mijn ladder zou concurreren met de Stenen Man.''