Vertrouwd gezicht met pensioen

2 juni 2011 om 00:00 Nieuws

Zelf hoeft ze niet zo nodig in het middelpunt van de belangstelling te staan. ,,Dat tekent Nel”, zegt Frank de Bree, die sinds twee jaar Bij Pen & Papier werkt, maar haar al een jaar of twintig kent. ,,Toen ik nog bij papiergroothandel De Havik werkte, kwam ze geregeld langs op zoek naar leuke koopjes en interessante artikelen. Dat deed ze altijd wat op de achtergrond, ze was nooit heel opvallend aanwezig, maar ze had duidelijk kennis van zaken en was heel prijsbewust.”Een leuk voorbeeld noemt hij Nels gevleugelde uitspraak ‘groen kost poen’. ,,Groene agenda’s bijvoorbeeld raak je inderdaad vaak moeilijker kwijt dan zwarte of bruine.”

AMERSFOORT - Afgelopen zaterdag stond ze voor de allerlaatste keer in Kantoorboekhandel Pen & Papier aan de Leusderweg. Daarmee is een vertrouwd beeld voorgoed voorbij. Nel van IJken (64) kan na 48 jaar werkzaam te zijn geweest voor de Algemene Boekhandel genieten van haar welverdiende pensioen.

door André van der Velde

Sinds hij een directe collega van haar is heeft De Bree haar beter op het persoonlijke vlak leren kennen. ,,Nel heeft een enorme vakkennis en ervaring en is zeer loyale en sociaal bewogen collega, die ook altijd zeer geïnteresseerd is in klanten. Ze heeft ook altijd tijd voor een praatje.”

Mede-eigenaar Hans De Sain kende Nel ook al voordat hij een jaar of 25 geleden bij de Algemene Boekhandel in dienst trad. ,,Als we boeken kochten, deden we dat hier en later toen ik in Utrecht studeerde, bleef ik hier mijn boeken kopen. Nel was een bekend en vertrouwd gezicht.” Nadat hij in dienst was getreden, heeft hij heel veel van haar geleerd. ,,Hoe je een winkel bestiert, hoe je de kosten in de hand houdt en hoe je omgaat met je klanten.”

Met haar vertrek komt tot zijn spijt ook een einde aan een vast ritueel. ,,Zaterdag aan het einde van de middag als Nel Pen & Papier had afgesloten en overstak naar de boekhandel, vroeg ik haar steevast en met een wat gespeelde stem ‘zo Nel was het nog wat?’. Daarop volgde dan altijd een giechelgrijns. Die vaste afsluiting was echt iets tussen ons.”

Mede-eigenaresse Annemarie Bottino kent Nel van IJken al van kinds af aan. ,,Mijn vader zocht 48 jaar geleden een betrouwbaar persoon, een doordenker én een praktische doener ineen. En dat is typisch Nel”, vertelt ze. ,,Ik was vier jaar oud, toen zij werd aangenomen. Ze heeft mij en mijn zus zien opgroeien en maakt deel uit van onze familie. Met Nel verdwijnt een steunpilaar en een stuk historie.”

De kersverse pensionado heeft een dubbel gevoel over haar vertrek. ,,Het grootste deel van mijn leven heb ik hier rond gelopen en dat valt nu ineens weg. Maar”, vervolgt ze, ,,ik ben er ook wel aan toe.” Ze wijst met een lichte afkeer naar het elektronische kassasysteem. ,,Er is veel veranderd. De technische ontwikkelingen zijn niet meer bij te benen.”

Op de vraag wat ze gaat doen, antwoordt ze kort en bondig. ,,Niets, althans voorlopig niets. Ik wandel en fiets graag en eind juni ga ik fietsen op Texel. Ik denk dat ik in de toekomst wel wat vrijwilligerswerk ga doen, maar’’, zegt ze glimlachend, ,,ik wil het eerstkomende jaar eens meemaken hoe dat is, niets doen.’’

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie