Alex van der Hurk: ,,Als gereformeerde vond ik het oecumenische verrijkend.”
Alex van der Hurk: ,,Als gereformeerde vond ik het oecumenische verrijkend.” Anna Walsma

De Herberg stopt, en toch niet

21 juni 2021 om 10:50

GEZICHT VAN

DE KERK


Jarenlang brachten de Herbergvieringen Nieuwlanders met uiteenlopende achtergronden bij elkaar, maar omdat de belangstelling terugliep vond afgelopen 6 juni de laatste viering plaats. Anna Walsma sprak met Alex van der Hurk over de vieringen en het pionieren in De Herberg.


[Hoe begon het kerkenwerk in Nieuwland?

,,Toen wij in 1996 in Nieuwland kwamen wonen, was er een kerkelijk groepje dat alle nieuwe bewoners in de wijk welkom heette. Het motto was: ‘Als kerk zijn we er voor alle Nieuwlanders. Dus ook voor de nieuwkomers die niet bij een kerk horen.’ We gingen de deuren langs met informatie en een plantje. Eens per maand was er een inloopavond waarop nieuwe bewoners kennis met elkaar konden maken. Dan kwam er bijvoorbeeld een arts vertellen over zorg in de wijk en kon je vragen stellen. Dat was de prille start van de kerk in Nieuwland.”


[En hoe zat dat met de Herbergvieringen?

,,Het welkomwerk had een enthousiasmerend effect en we zagen kansen voor een vaste ontmoetingsplek in de wijk. Met pastores Jos van Oord en Jan Vernooij zijn we op zoek gegaan naar een eigen gebouw. Dat werd De Herberg, waar vervolgens allerlei activiteiten op gang kwamen.

Het idee was: kerk zijn door de week. Maar we misten toch iets essentieels. We wilden ook zingen, bidden en vieren met elkaar. Oecumenisch en één keer per maand, om niet te concurreren met de andere kerken. Dat mocht uiteindelijk. De Herbergvieringen gingen van start, en met succes. Ze werden zo druk bezocht dat kinderen op de grond moesten zitten. De inbreng van zowel katholieke als protestantse voorgangers was inspirerend. Als gereformeerde vond ik het oecumenische verrijkend, naast de spirituele verbinding met mede-Nieuwlanders.”


[Wat is de waarde van de vieringen geweest?

,,Ze boden nieuwe bewoners een laagdrempelige mogelijkheid om te wortelen in de wijk. Iedereen was er welkom en door de kleinschaligheid leerde je elkaar snel kennen. Mensen vonden er belangstelling en meeleven. Weliswaar verdween geleidelijk aan de pioniersgeest en werden de vieringen op den duur door te weinig mensen gedragen en bezocht, maar ons werk blijft geworteld in de wijk.

We zijn begonnen met het idee een kerk te willen zijn voor alle Nieuwlanders en De Herberg is daar het resultaat van. Die gaat verder, ook zonder de vieringen.”