COLUMN

16 maart 2021 om 15:24

Bouw een kathedraal

Vandaag, 17 maart, was ik lid van een stembureau. Een kleine bijdrage aan de democratie. Met spanning zie ik uit naar de verkiezingsuitslag en wat daarna gebeurt. Ik verwacht lange onderhandelingen over een regeringsprogramma. Vurig hoop ik dat partijen dat programma voor de komende vier jaar gaan plaatsen in een veel langer tijdsperspectief. Zoals opperhoofden van indianenstammen bij het nemen van beslissingen denken aan zeven generaties na hen. Dat gaat om een periode van ongeveer tweehonderd jaar. Hoe zal het dan gesteld zijn met de bossen, de meren, de dieren, van wie we voor ons leven afhankelijk zijn?

Hoe zullen onze achterkleinkinderen terugkijken op de nieuwe regering? Wat deden ze aan de klimaatcrisis, de migratie? Zullen ze waarderend over hen spreken? Of zullen ze hun hoofd schudden over hun bijziendheid, kortetermijndenken, egoïsme? Laten regeerders een voorbeeld nemen aan kathedraalbouwers uit de middeleeuwen. Zij bouwden hun kathedralen niet voor zichzelf maar voor hun nageslacht. De bouw van een kathedraal neemt al snel meer dan een eeuw in beslag. Aan de Utrechtse Dom werd gewerkt van 1240 tot 1517. De bouw van de bekende basiliek Sagrada Familia in Barcelona werd begonnen in 1882, maar gaat nog steeds door. Wij kunnen onze voorouders nog steeds dankbaar zijn dat zij zulke prachtige gebouwen nalieten waarvan we nu, eeuwen later, nog steeds genieten, in zondagse vieringen of als toerist.

Aan welke samenleving willen wij bouwen? Dat overstijgt één regeringsperiode, maar er kan nu een begin worden gemaakt. Het begint met een visie, een ontwerp. Hoe zal Nederland, Amersfoort er over vijftig jaar uitzien? Ik geef een aanzet. De samenleving zal veel diverser zijn dan nu. Naast Engels zullen Chinees en Arabisch belangrijke voertalen zijn. Huizen zullen met zonnepanelen en warmtepompen onze energie opwekken. Olie en gas zijn vervangen door waterstof. Voedselproductie is strikt gereguleerd en getoetst op gezondheid en duurzaamheid. Afval, verpakking, plastic zijn alleen nog afbreekbaar. Op zulke uitdagingen zou een regering moeten inzetten. Onmogelijk? Ik denk aan het project van de eerste landing van de mens op de maan in 1969. Toen president Kennedy het project lanceerde in 1961 leek het onmogelijk. Maar het lukte. Te duur? De coronacrisis laat zien dat als de nood aan de man komt, het geld vanzelf volgt.

Werken aan de toekomst is niet alleen zaak van de overheid. Elke burger kan meehelpen aan de bouw van de kathedraal die onze aarde is en moet blijven. Ieder van ons kan zich afvragen: hoe leef ik, welke impact heb ik op generaties na mij, aan welke wereld wil ik meewerken? Nu al kan ik mijn leefstijl aanpassen: wat koop ik, wat eet ik, hoe kleed ik me, hoe verplaats ik me, hoe woon ik.
Het gaat om zingeving. Leef ik alleen voor mezelf? Of wil ik meewerken aan het bouwen van een kathedraal, en op die manier een goed voorouder worden?

Huib Klamer