‘Toekomst ligt bij kleine viering’

15 maart 2021 om 13:36

MIDDEN IN DE WEEK

Als er geen stringente lockdown heerst, komen elke woensdagavond om half acht bezoekers samen in de kapel van de Bergkerk voor een avondgebed. Geurt Roffel spreekt met Jan van Baardwijk (1959), predikant van de Bergkerk, over het ontstaan en de toekomst van deze vespers.

[Hoe begon het?

,,De vespers gaan ver terug. Op 8 mei 1964, de dag na Hemelvaart, is de kapel ingewijd door ds. Elderenbosch, de toenmalige predikant van de Bergkerk. Elderenbosch was zeer oecumenisch ingesteld, hij had een boekje geschreven waarmee hij het gedachtegoed van de internationale christelijke oecumenische kloostergemeenschap Taizé introduceerde in Nederland.

In ’66 en ’67 kwamen er broeders van Taizé in het kostershuis wonen, die het getijdegebed ter hand namen. Driemaal daags werd er gebeden. Toen zijn ook de gebrandschilderde ramen ontstaan. Het huidige avondgebed stamt uit die tijd.”

[Wat gebeurt er?

,,We volgen het leesrooster van kloostergemeenschap Taizé. We zingen de lofzang van Maria en lezen onberijmde psalmen, uit de Naardense Bijbel. Er is een meditatieve gebedsstilte en er wordt heel concreet voor mensen gebeden, er worden namen genoemd.

In de Stille Week is er elke dag een vesper. Verder gebruik ik de kapel ook voor het afsluiten van pastorale afspraken met een liturgisch moment, vinden er huwelijksdiensten plaats en een enkele keer een rouwdienst.

Op zondagochtend half tien is er een dienst van Schrift en Tafel, die begint als een ochtendgebed. Tijdens de stringente lockdown liggen de vespers stil, maar liggen er gebeden op schrift in de kapel voor mensen om te gebruiken. Ze kunnen er op woensdagavond en donderdagmorgen terecht en komen in groepjes om een kaars aan te steken en de gebeden te bidden.”

[Is er toekomst?

,,Hoewel ook wij onderdeel uitmaken van een krimpende kerk, wordt de behoefte aan stilte, meditatie en gebed niet minder. De toekomst ligt niet in grootschalige vieringen, maar in het samenzijn in kleinere groepen. Er zijn ook meditatiegroepen die gebruik maken van de kapel en eens in de veertien dagen is er een ouder-kindviering rond Godly Play. De kapel is de ziel van het gebouw, ergens brandt daar het vuurtje. Dat moeten we koesteren, en daar zie ik de toekomst. Ik constateer dat niet alleen gemeenteleden de kapel bezoeken, ook mensen uit de buurt komen er, en mensen die elders kerken.”