Wudstik geeft zich bloot op 'Engel'

1 februari 2021 om 13:44

'Nog nooit heb ik zulke persoonlijke liedjes gemaakt'

Jeroen van der Veer

PREMIUM Letterlijk en figuurlijk geeft muzikant Jermain van der Bogt, beter bekend als Wudstik, zich bloot. Met zijn EP (mini album) ‘Engel’ wil hij een ode brengen aan zijn overleden moeder. Doordat de coronacrisis vrijwel alle werkzaamheden stillegde, kon hij meer dan ooit zijn diepste gevoelens kwijt in de nummers die hij voor/over haar schreef. ,,Nog nooit heb ik zulke persoonlijke liedjes gemaakt. Het album begint zelfs met de laatste woorden van mijn moeder…”

Lopend door de binnenstad van Amersfoort, toont Wudstik zijn karakter; Bedachtzaam, ietwat spiritueel maar bovenal gevoelig. In de muziekwereld zijn het vaak de haantjes die erboven uitsteken, maar dat is niets voor de 39-jarige muzikant. Nee, laat hem maar met beide benen op de grond staan, de muziek moet spreken. Nu, in 2021, misschien wel meer dan ooit.

DOWN TO EARTH ,,Walgelijk dat dit de jeugd zomaar dit op de grond gooit”, zegt Wudstik als hij een blikje Redbull van de grond raapt om in de prullenbak te gooien. ,,Dat moest ik vroeger niet proberen; dan zei mijn moeder er direct iets van.” Even valt er een stilte. De binnenstad is stil en verlaten en terwijl hij voor zich uit kijkt, is het woord gevallen. ‘Zijn moeder’, de vrouw die hem maakte tot wat hij is, de dame die hem de creativiteit bracht en ervoor zorgde dat hij down-to-earth bleef. Die vrouw is er sinds een jaar niet meer en dat doet hem nog altijd zichtbaar verdriet. ,,Weet je wat het is… afscheid nemen doe je niet. Ik voel gewoon dat ze nog bij mij is.”

CONFRONTEREND Na een ziekbed van een paar maanden overleed zijn moeder op 67-jarige leeftijd, en als hij heel eerlijk is, is hij blij dat zij deze bizarre tijd niet meer meemaakt. ,,Dat mag je niet hardop uitspreken, maar zo denk ik er wel over. Corona heeft zoveel met de wereld gedaan. Ze had nu een schitterende uitvaart, met alle mensen die haar lief hadden. Ik kon haar hand nog vastpakken toen ze aan het overlijden was en iedereen kon afscheid nemen.” Diezelfde coronatijd zorgde ervoor dat Wudstik een harde klap in het gezicht kreeg. Bijna een jaar lang kon hij de emoties verstoppen omdat het leven om hem heen doorging en hij zich daar achter verschuilde. Maar nu… nu krijgt hij figuurlijk diverse klappen in het gezicht. ,,Super confronterend”, zucht Wudstik, terwijl hij onder de Koppelpoort doorloopt. ,,Daarom had ik nu ook meer dan ooit het gevoel dat ik een ode aan haar moest maken. Ik moest schrijven om mijn gevoel te uiten.”

TROTS ,,Ik voel nog elke dag dat ze bij mij is. Dan loop ik de studio in, zie ik haar as staan en praat ik met haar. Soms hele gesprekken. Ik lijk, merk ik nu nog meer, zoveel op haar. Mijn creativiteit, mijn handen, mijn huidskleur. Ja, ik ben daar echt heel trots op.”

w        De online release van Engel is op 5 februari. Lees het uitgebreide interview op De Stad Amersfoort.nl Premium.

[AF IS AF Waar sommige artiesten nog wel eens schrijven om een hit te maken, heeft Wudstik dat nooit gedaan. Ook nu niet, want dan zou hij zichzelf niet meer recht in de spiegel kunnen aankijken. Hij moet iedere muzieknoot voelen, elk woord moet raak zijn. ,,Ik ben daarin misschien een rare en heb ik daardoor de kans laten liggen om nog groter te worden”, aldus de dertiger, die tijdens Koningsdag in Amersfoort voor de koning zong. ,,Maar waarom zou ik mij anders voordoen dan dat ik ben? Houd toch op, daar doe ik niet aan mee. Ook zoiets wat ik van mijn moeder heb geleerd.”
En dus begon Wudstik met schrijven van nummers en al vrij snel had hij er vijf op papier staan. Meer werden het er niet. Uit principe. ,,Het was af. Ik had geschreven wat ik wilde en ik moest na die nummers zoeken naar woorden om eventueel nog meer nummers te maken. Als dat het geval is, moet je stoppen. Met die insteek ben ik Engel gaan maken en daarom bestaat de LP uit vijf liedjes.”

FRUSTRATIES UITEN De vijf nummers zijn superpersoonlijk. En zo begint het eerste lied, die de naam 'Het is wat het is' draagt, met de laatste woorden van zijn moeder naar hem toe. Bij haar sterfbed mocht Wudstik niet huilen, want de tranen zouden ze mee moeten nemen naar boven. ‘Het is wat het is, Jermain’, herhaalt de Amersfoorter de laatste woorden van de vrouw die hem zo lief is en weer valt er een stilte. De muzikant heeft het er zichtbaar moeilijk mee, maar herpakt zich. ,,Het eerste nummer is dan ook vrij kort. Juist omdat in die ene zin zoveel kracht zit. Het is wat het is. Tja, niets van gelogen toch?”
In het nummer ‘Als ik de weg niet kwijt was’ kon hij al zijn frustratie kwijt. Want ja, ook hij kon op sommige momenten de wereld niet meer aan. Dan kon de hele wereld hem gestolen worden en wilde hij alleen maar huilen. Soms urenlang. Na het schrijven van het nummer vroeg hij aan Dominique van Hulst – beter bekend als Do – of zij mee wilde werken aan de song en uiteindelijk bleek dit een hit te zijn. Dat maakt hem trots, maar dit was niet zijn doel. ,,Absoluut niet zelfs, maar eerlijk is eerlijk: je bent wel blij als ‘ie in de smaakt valt.”

NAAKTE COVER Ook achter de nummers ‘Tijdmachine’ en ‘Vleugels’ zitten persoonlijke verhalen, maar met de afsluiter –‘Ik voel je hier’- raakt Wudstik echt de gevoelige snaar. ,,Ik voel nog elke dag dat ze bij mij is. Dan loop ik de studio in, zie ik haar as staan en praat ik met mijn moeder. Soms hele gesprekken. Ik lijk, merk ik nu nog meer, zoveel op haar. Mijn creativiteit, mijn handen, mijn huidskleur. Ja, ik ben daar echt heel trots op.”

(Artikel gaat verder onder de post)

Dit bericht bekijken op InstagramEen bericht gedeeld door Jermain vd Bogt (@wudstik)

Nadat alles was opgenomen, moest er ook een cover gemaakt worden. Samen met een goede maat ging hij naar Frankrijk en in een bosrijk gebied ging Wudstik uit de kleren. ,,Ik geef mij met dit album bloot en daar hoorde ook zo’n foto bij. Totaal niet seksistisch, maar juist met een diepere gedachten. Ik ben als ik naakt ben 100 procent een product van mijn moeder en in het bos voel ik mij altijd fijn. Daar kan ik echt tot rust komen en gedachtes verzetten. Hier krijg ik antwoorden op vragen die ik heb.”

'HET IS WAT HET IS' Plotseling begint hij te lachen en terwijl hij nog altijd door de binnenstad van Amersfoort dwaalt, zegt ‘ie: ,,Het klinkt allemaal wel zweverig, hè? En weet je… fuck it. Zo ben ik nou eenmaal. Laat mij die softie dan maar zijn in dit harde wereldje, maar ik ben wel mijzelf. Met dit album wil ik mensen helpen in hun rouwproces en al bereik ik maar één persoon, dan is het al winst. En ja, ook daarin lijk ik op mijn moeder. Anderen willen helpen… dat is ook wat ik wil. Al moet ik eerlijk bekennen dat het maken van de vijf eerder genoemde nummers therapeutisch werkte. Zweverig of niet. Het is wat het is.”

Geschreven door Jeroen van der Veer