'Inloophuis Schothorst verbindt'

24 november 2020 om 09:53

Interview met Trudy Paus

Van november 1997 tot begin dit jaar: coördinator van het inloophuis.
[Is het een drukke baan? ,,Best wel. Zes dagen per week twee uur per dag inloop voor een praatje met andere inlopers en twee gastmensen voor koffie en thee. Er zijn veel activiteiten: ik noem er een paar: wandelen, yogales, bloemschikken, viltwerk, kerststukjes, wijkmaaltijden, meditatie, een zomerfeest, een uitje, en vergaderingen: het bestuur, medewerkers, vrijwilligers: klussers, tuinier, administratie, koks, mensen die boodschappen doen. Gelukkig is er een leger van vrijwilligers. De coördinator verbindt mensen in activiteiten, gesprekken en omzien naar elkaar."

Coördinator van een inloophuis: hoe kies je daarvoor? ,,Ik wilde al lang met mensen betekenisvol werk doen. Ik had het gevoel, de roeping, om voor anderen wat te betekenen. Bij vrijwilligerswerk in de katholieke kerk zag ik dat veel mensen aandacht nodig hadden. Door er te zijn voor een ander voelt die zich gezien en minder eenzaam. Roeping is betekenisvol bezig zijn: waar de wereld iets aan heeft. Voorbeelden helpen daarbij: mijn inspiratie was mijn moeder, vrijwilligster bij de Zonnebloem. En het inloophuis in de Batostraat, opgericht door Ton en Margje Roos. Theo en ik maakten hiermee kennis in 1992. Hier spraken we over geloof en de wereld."

Is een inloophuis nog wel iets van deze tijd? ,,Juist nu: er is veel eenzaamheid. Eerder was er de kerk en kerkmensen bezochten ouderen, zieken en eenzamen in de wijk. Ze waren dienstbaar voor anderen. Nu is een inloophuis een manier om mensen te verbinden: er is aandacht voor je."

Heb je hiervoor gestudeerd? ,,Ton Roos is natuurlijk van invloed geweest. En ja, ik heb een studie pastoraal werk gedaan aan de hogeschool “De Horst” in Driebergen. Tijdens de opleiding waren het “welkomwerk” in Kattenbroek en de oprichting van inloophuis “De ontmoeting” belangrijk voor mijn stage."

Wat zijn jouw hoogtepunten in het inloophuis? ,,Ik praat niet over hoogtepunten. Als mensen ontdekken dat ze zich in het inloophuis van waarde voelen, is dat een hoogtepunt. Voorbeeld: een man, altijd in een scootmobiel, heeft onze Ikea meubels in elkaar gezet. Het Inloophuis zet mensen in hun kracht door gesprekken en activiteiten: dat voelt als een gemeenschap."

De verhuizing naar Lancelotpad 18: zelf gedaan of uitbesteed? ,,Het voelt als een gemeenschap, zei ik net. We hebben het helemaal met onze vrijwilligers gered."

Vond je het verplaatsen geen risico? ,,Je kunt mensen verliezen, maar er zijn ook nieuwe kansen. Het inloophuis leeft, heeft een ziel. Veel mensen zijn meegegaan. Dat voelt in de nieuwe omgeving vertrouwd. Het inloophuis is altijd één geweest met de coördinator: dat was zo met Ton Roos en met mij en straks zal het zo zijn met Ineke Opstal, mijn opvolgster. Ik ben trots op het inloophuis en de uitstraling op de wijk."

Wat is je volgende stap? ,,In deze krant stond twee weken geleden een artikel n.a.v. een interview over mijn bedrijf "Yogazin”. Naast yogadocent ben ik ritueel begeleidster bij herinneringsbijeenkomsten en feestelijkheden, maar ook rond omgaan met sterven. Daarin vind ik mijn bezieling."
Dank voor dit gesprek. We hopen dat je afscheidsbijeenkomst niet weer uitgesteld hoeft te worden.