Sieg flikte het: [FC Barcelona kwam naar Dorrestein]

29 september 2020 om 16:59

AFC Quick 1890 bestaat op 1 oktober 130 jaar. Festiviteiten zijn er vanwege het coronavirus niet. Twintig jaar geleden bij het 110-jarige bestaan was dat wel anders, toen werd FC Barcelona gestrikt. Voor 50.000 gulden. Contant af te rekenen por favor.
Een terugblik.

Wat een mazzel, denkt Quick-voorzitter Siegfried van Maagdenburg als hij op de vroege zaterdagochtend van 29 juli 2000 zijn ochtendkrant openslaat en leest dat Marc Overmars van Arsenal naar FC Barcelona is getransfereerd. Met de overgang van de Nederlandse international naar de Spaanse grootmacht is Overmars meteen de duurste Nederlandse voetballer. Barcelona betaalt liefst 88 miljoen gulden (omgerekend 40 miljoen euro) voor de snelle vleugelaanvaller. Van Maagdenburg - een markant voorzitter met gevoel voor entertainment - smult van het transfernieuws in de wetenschap dat twee dagen later zijn Quick het sterrenensemble van Barcelona, met peperdure aankoop Overmars, op sportpark Dorrestein ontvangt. ,,Toen ik het nieuwsbericht las, wist ik dat onze wedstrijd tegen Barcelona nóg meer publiciteit zou generen. Qua timing kon het niet beter.’’

Van Maagdenburg krijgt het gelijk aan zijn zijde. Liefst 4500 toeschouwers en een leger aan fotografen en journalisten, waaronder een stuk of wat uit Catalonië, zien twee dagen na de spraakmakende transfer Overmars met rugnummer 24 zijn debuut maken in het azulgrana van FC Barcelona. ,,Notabene op ons hoofdveld’’, zegt Van Maagdenburg met pretoogjes.

VAN GAAL Twintig jaar na dato is de inmiddels 88-jarige Van Maagdenburg (roepnaam Sieg) er nog vol van. De oud-voorzitter en erelid van Quick beschouwt de jubileumwedstrijd tegen Barcelona - live uitgezonden door twee Spaanse tv-stations - als een hoogtepunt uit Quicks rijke geschiedenis. ,,Het was een geweldige feestdag voor Quick", zegt hij in de lobby van Berghotel Amersfoort. ,,Werkelijk alles zat mee die dag. Het was prachtig zomerweer, de tribunes zaten bommetje vol, de sfeer was ontspannen en bijna alle Nederlandse spelers van Barcelona waren aanwezig; Kluivert, Zenden, Cocu, Reiziger en de broertjes De Boer. Alleen Louis van Gaal was er niet bij, die was net daarvoor bij Barcelona weggegaan. Dat was jammer, want toen ik het contract tekende, was hij nog als trainer in dienst.''

GROOT NETWERK Om het 110-jarige bestaan van Amersfoorts oudste voetbalvereniging glans te geven, heeft Van Maagdenburg zijn zinnen gezet op een topclub. Aanvankelijk fantaseert hij over de komst van Ajax naar sportpark Dorrestein. ,,Maar toen ik hoorde dat Barcelona in die zomer zijn trainingskamp in Nederland zou opslaan, heb ik vol ingezet op Barcelona. Ik zag het als een buitenkans." Maar hoe haal je als amateurclub, net gedegradeerd naar de tweede klasse KNVB, het grote Barcelona binnen? ,,Dat was Sieg wel toevertrouwd", antwoordt Cees Kreikamp destijds vicevoorzitter in het Quick-bestuur. ,,Sieg had een enorm groot netwerk. Als bestuur waren we niet verbaasd dat hij op een dag met de mededeling kwam dat het hem was gelukt. Hij genoot er zelf ook heel erg van."

Volgens Henk van den Brink, destijds penningmeester, had geen enkel andere voorzitter dit kunnen fiksen. ,,Sieg was en is een zakenman. Hij krijgt veel voor elkaar. Hoe hij als voorzitter was? Charismatisch, communicatief vaardig en hij kon goed delegeren." Van Maagdenburg zelf over het contracteren van Barcelona: ,,Het is zoals de Amerikanen zeggen: if you can dream it, you can do it. Maar aan hun komst hing natuurlijk wel een behoorlijk prijskaartje."

NIET ONDERHANDELBAAR Het eerste contact met wedstrijdmakelaar Bob Maaskant dateert van september 1999. Maaskant is degene die Barcelona begeleidt gedurende hun oefencampagne op Nederlandse bodem ter voorbereiding op het nieuwe seizoen. Na een aantal telefoontjes komt het tot een ontmoeting. Maaskant schept direct duidelijkheid aan Van Maagdenburg: van onderhandelen is geen sprake. Als Quick zo graag de Spaanse topclub als eregast op haar jubileumfeestje wil presenteren, moet het 50.000 gulden op tafel leggen, exclusief de fee voor de makelaar.

Nu Van Maagdenburg de prijs weet, weet hij wat hem te doen staat: sponsors zoeken. Met diens waslijst aan zakenrelaties is dat een abc’tje. In kort tijdsbestek heeft de geslaagd ondernemer vijf sponsors warm gemaakt die ieder 10.000 gulden betalen. Als tegenprestatie krijgen zij naamsvermelding op affiches en entreekaarten. Ook ontvangen de sponsors, zo staat in de overeenkomst beschreven, 20 stuks VIP-kaarten met toegang tot de overdekte tribune en Vipruimte met hospitality-service (lees: gratis eten en drinken). Na het afsluiten van de sponsorcontracten wrijft Van Maagdenburg zich in zijn handen en informeert onmiddellijk Maaskant dat Barcelona met alle egards zal worden ontvangen. ,,Sponsorgeld binnenhalen is een kunst én ook een gunst", doceert Van Maagdenburg nu.

GUNNEN Van de vijf hoofdsponsors is Škoda/Pon Mobiel b.v. uit Leusden er een van. ,,Voor ons was het een leuke aangelegenheid om het merk Škoda in de regio te profileren. Niets meer niets minder", zegt Cees Hoekstra destijds directeur van Pon Mobiel b.v. Een jaar eerder heeft Quick Škoda als shirtsponsor binnengehaald, voor de duur van drie jaar. Het is dus niet zo vreemd dat Van Maagdenburg als eerste bij het al bevriende Škoda op de deur klopt voor een financiële bijdrage. De auto-importeur toont zich gul en zegt in totaal 25.000 gulden toe om het evenement tot een succes te maken. ,,Ik heb als voetballiefhebber genoten", herinnert Hoekstra zich. ,,Ook voor ons als sponsor was het een geslaagd evenement. Of we nadien meer Škoda’s hebben verkocht? Dat is altijd moeilijk meetbaar, misschien dat een aantal lokale dealers meer potentiële klanten heeft gehad. Ons ging het puur om regionaal goodwill te kweken en het merk Škoda onder de aandacht te brengen. Daar kwam bij dat ik zelf een verleden als Quick-voetballer had. De jongens die bij Quick aan het stuur zaten, kende ik goed. En dat gold ook voor Mijndert Pon, eigenaar van het concern. Feitelijk was het gewoon een kwestie van gunnen."

Vicevoorzitter Kreikamp (thans 84 en sinds 1954 op Quicks-ledenlijst) prijst de nauwe betrokkenheid van de autodealer bij de jubileumwedstrijd. ,,De organisatie van het voorprogramma hebben zij nagenoeg volledig op zich genomen. Er was een professioneel entertainer ingehuurd die het publiek voor de wedstrijd in de juiste stemming bracht. Alleen sloeg Skoda’s marketingman in zijn enthousiasme door toen hij voorstelde om witte zakdoekjes uit te delen met de bedoeling dat elke Spaanse aanval door het publiek zou worden ‘weggewuifd’. Dat is nog wel even een dingetje geweest.’’ Van Maagdenburg: ,,Ik was daar boos over. Ongetwijfeld was het ludiek bedoeld, maar dat doe je toch niet als gastheer! Ik vond het zeer ongepast." Uiteindelijk worden de witte doekjes - ze waren al geleverd - wel aan het publiek uitgedeeld, maar het idee erachter wordt niet toegelicht. En dus wordt er niet gezwaaid.

VOORVERKOOP Wie ook warme gevoelens koestert aan de feestwedstrijd is penningmeester Henk van den Brink. Niet alleen qua beleving, maar zeker ook met het oog op de recette – die bedraagt circa 100.000 gulden. Kassa voor Quick! ,,In de voorverkoop hadden we al 3500 kaarten verkocht", vertelt Van den Brink die op de wedstrijddag met een jeugdspeler plaats neemt in het entreeloket om de laatste kaarten te verkopen. ,,Uit het hele land kregen we belletjes voor kaarten. We hielden rekening met een flinke toeloop, maar het aantal van 4500 toeschouwers overtrof onze verwachtingen." De entreeprijzen waren: een tientje voor de jeugd en voor volwassenen 25 gulden. ,,Dat was conform de marktprijs." De voormalige penningmeester heeft nog veel bewaard uit diens periode als schatbewaarder en in het bijzonder alles rondom het treffen met Barcelona. Draaiboek, notulen van vergaderingen, programmaboekje, vluchtig gemaakte aantekeningen, mailverkeer met sponsors en reclamebureaus: het heeft de papierversnipperaar nog niet bereikt. ,,Misschien omdat ik het juist zo’n unieke dag en ervaring vond", zegt Van den Brink.

Wat hem altijd zal bijblijven, benadrukt hij, is de betaling aan Barcelona, kort na de wedstrijd in het zijgedeelte van de bestuurskamer. Van den Brink (59) ziet het nog zo voor zich. ,,De persconferentie in de bestuurskamer was net begonnen toen ik een seintje kreeg dat de overdracht kon plaatsvinden. Ik haalde uit de kluis 50.000 gulden aan contanten, deed het in een envelop en gaf het, uit het zicht van journalisten, aan een voor mij volstrekt onbekende meneer. Deze bedankte mij vriendelijk en verdween weer. Ik was blij dat dat gedeelte achter de rug was."

Na aftrek van kosten (onder meer tribunehuur, VIP-tenten, toiletwagens) houdt Quick iets meer dan 30.000 gulden aan de jubileumwedstrijd over. Van Maagdenburg: ,,En was de einduitslag niet 10-1?"

PENALTY Nee, scoren doet Quick die maandagavond in juli niet. Het wordt na een 2-0 ruststand 10-0 voor Barcelona dat voor de rust een strafschop mist. ,,Boudewijn Zenden was de penaltynemer", laat Roy Dirksen, destijds Quicks-goalie, over de telefoon weten. Het moment staat hem nog helder voor de geest. ,,Ik stopte de bal zowaar in mijn mindere hoek, links van mij." Veel meer herinneringen heeft Dirksen, die vanaf zijn veertiende bij Quick speelde, desgevraagd niet over de wedstrijd. ,,Eerlijk gezegd heb ik meer herinneringen aan de wedstrijd tegen het Nederlands elftal bij het 100-jarige bestaan van Quick in 1990. Ik denk omdat er toen meer echte Quickers in de selectie zaten. In het elftal dat tegen Barcelona speelde, speelden veel jongens van buitenaf met geen Quick achtergrond. Dan is de onderlinge band ook anders. Maar los daarvan was de entourage indrukwekkend."

OVERMARS En wat Marc Overmars betreft, de man van 88 miljoen gulden: die komt in de tweede helft in actie en scoort in de 69ste minuut zijn eerste goal in het blauwpaarse shirt van Fútbol Club Barcelona. En dat op sportpark Dorrestein bij AFC Quick 1890. Van Maagdenburg: ,,Zou Overmars het zelf nog weten?’’