Wilma Pol en Irene Vriens van De Koperhorst.
Wilma Pol en Irene Vriens van De Koperhorst. José Vorstenbosch

De Koperhorst en corona

1 september 2020 om 10:08

,,We zijn trots op onze aanpak”

SCHOTHORST Vorige week heb je kunnen lezen dat De Koperhorst gedeeltelijk in quarantaine moest omdat er corona was geconstateerd bij een bezoeker. Gelukkig werd snel duidelijk dat het allemaal meeviel. Daarom nu het verhaal dat dat José Vorstenbosch al had geschreven over hoe De Koperhorst de afgelopen coronamaanden heeft doorstaan.

,,Twee dagen vóór de landelijke lockdown zijn we al dichtgegaan voor bezoek. Omdat veel mensen op vakantie waren geweest, durfde ik geen risico te nemen.”
Bestuurder Irene Vriens van De Koperhorst in Schothorst kijkt terug op de periode sinds het coronavirus ook in Nederland de kop opstak.

De Koperhorst biedt onderdak aan 250 ouderen: kleine woongroepen voor mensen met dementie in het hoofdgebouw en zelfstandige zorgwoningen in de flat ernaast. Vanaf 15 maart mocht niemand meer naar buiten. Vooral de flatbewoners viel dat zwaar. ,,Bij hen zagen we veel verdriet. Ze misten hun familie en het loopje naar de winkel. Eén bewoner zei: het is net oorlog, alleen zien we de vijand niet.”

De RIVM-richtlijnen waren leidend, maar in bepaalde situaties zocht Vriens de grenzen op. ,,Je maakt steeds een afweging: hoe houden we binnen de beperkingen de menselijke maat erin? Wij konden het niet over ons hart verkrijgen dat bewoners hun man/vrouw, met wie ze jaren getrouwd zijn, niet konden zien. Ze kregen de mogelijkheid (onder voorwaarden) te komen.” Toen het mooi weer werd, mochten bewoners gereguleerd de tuin in. Dat leidde bij het hek soms tot knuffelpartijen met familie, waardoor Vriens zich genoodzaakt zag om bouwhekken te laten plaatsen. ,,Mensen konden elkaar nog wel zien en spreken. We boden ook ander mogelijkheden om contact te hebben.” Wilma Pol, teamleider welzijn en vrijwilligers, herinnert zich nog goed het raambellen op Moederdag. ,,Het was soms hartverscheurend, maar mensen leefden er wel van op.” Ondanks alle beperkingen zag Pol veel mooie initiatieven. ,,Toen de activiteiten stopten, organiseerden de afdelingen zelf een ballonnenwedstrijd of bingo op de gang. We kregen ook veel optredens aangeboden. Op Koningsdag speelde een muziekgroep spontaan het Wilhelmus op de parkeerplaats.” De Koperhorst bleef, op één medewerker na, coronavrij. Pol: ,,Dat is een combinatie van beleid en geluk. We zijn best trots op onze aanpak.” Vriens: ,,Het was een heftige, maar leerzame tijd. Doordat er in de woongroepen geen onverwachte prikkels waren, vertoonden mensen met dementie veel minder onbegrepen gedrag. Ze aten beter, gingen minder dwalen en namen meer deel aan activiteiten. De beperking van de bezoektijden houden we erin.” Vanaf 25 mei zijn versoepelingen doorgevoerd: bewoners ontvangen bezoek, het restaurant is beperkt open, een aantal vrijwilligers is begonnen en activiteiten worden opgepakt. Toen de flatbewoners weer naar buiten konden, deden ze een dansje van blijdschap, aldus Vriens. ,,We gaan gefaseerd open, om steeds te kunnen zien hoe het loopt. Het liefst willen we terug naar de oude situatie, zij het in aangepaste vorm. Of dat lukt, is nog best spannend.”

Dit artikel wordt aangeboden door WBT Zielhort en Wijkraad Schothorst met subsidie van de gemeente Amersfoort en Indebuurt033.