column

1 juni 2020 om 17:08

Jong spreekt oud

Somberde ik in mijn vorige column dat ik het online werken en leven in deze corona-tijden aardig beu ben, gelukkig zie ik ook lichtpuntjes.

Zo is er bij ons in de kerk iets nieuws ontstaan. Eerst twee keer per week, nu nog één keer, is er een klein half uurtje online kerk-zijn. Natuurlijk kun je kijken zodra het wordt uitgezonden, maar ook wanneer het jou uitkomt. En aan de kijkcijfers te zien, gebeurt dat volop. Het mooie is dat heel veel verschillende gemeenteleden hieraan meewerken: de technici, de muzikanten, de zangers en de sprekers. Mensen die je misschien nog nooit opgevallen waren in de kerk, zie je nu vertellen waarom een psalm uit de Bijbel hen raakt, wat het doet met zijn of haar leven, juist ook nu in bijzondere tijden. Omdat onze kerk veel kinderen en jongeren heeft, zijn er ook kinder- en jongerenversies van dit moment.

Mij werd gevraagd een jongerenversie te verzorgen. Ik zei toe met als voorwaarde dat het met een jongere samen mocht, en dat werd onze zoon. Samen stonden we in een tweegesprek stil bij psalm 91. Waarom reist die psalm met mij mee in het leven, en wat vindt hij eigenlijk van die psalm? Al zijn vragen en verbazing over deze psalm kwamen aan de orde. En nee, ik had niet alle antwoorden. Bijzonder om zo samen in gesprek te zijn over de Bijbel en wat die woorden kunnen betekenen voor het leven vandaag.

Nog voor de corona-tijden was er in onze kerk een zondagmiddaglunch waarvoor alle ouderen werden uitgenodigd door de jongeren. De jongeren zorgden voor het eten en dekten de tafels. De ouderen deelden uit hun leven. Kindlief kwam zeer enthousiast thuis: ‘Dit zouden we elke week moeten doen! Normaal groet je de ander alleen, maar nu hoorde ik geweldige verhalen over wat zij meegemaakt hebben en wat geloven en kerk voor hen betekent. Dat is zo mooi!’

Jongeren snakken naar levenswijsheid, naar richtingaanwijzers, naar mensen die vanuit hun ervaring kunnen vertellen wat leven is, wie God voor hen is en wat geloven is. Denk niet dat je als oudere niets te melden hebt aan hen, integendeel. Zoals je ooit als gezel in de leer ging bij een meester om een vak te leren, zo leren jongeren van ouderen. Je wijsheid doet ertoe!

Een gesprek tussen de generaties met anderhalve meter afstand is wat lastig momenteel, zeker als mensen al wat slechthorend zijn. Maar zodra het weer kan, zou ik het gelijk weer doen. Een oudere en een jongere is al voldoende. Pak een psalm en praat erover. Deel over het leven, geef ruimte voor elke vraag. Ontmoet elkaar en leer samen wat leven is.
Veel goeds daarbij!

Vincenza La Porta

P.S. De uitzendingen zijn te vinden op youtube.com/vathorstkruispunt.