Oude liederen borrelen op

7 april 2020 om 15:11

CORONA

Ook in de woonzorgcentra en de verpleeghuizen is het gewone leven aan banden gelegd. Paul van der Harst in gesprek met ds. René Rosmolen, geestelijk verzorger in twee Amersfoortse instellingen.

[Wat is er bijzonder aan de huidige situatie?

,,Ouderen zijn geïsoleerd. Zij spreken hun kinderen achter glas of per telefoon. (Klein-)kinderen komen een attentie langsbrengen. Na desinfectie worden die aan ouderen doorgegeven. Gezamenlijk de maaltijden gebruiken mag niet meer. Het dagprogramma gaat weliswaar door, maar beperkter. Dus bewoners hebben wel last van eenzaamheid en isolatie. Gelukkig hebben veel ouderen ook onderling contact. Bovendien zijn de meesten in staat de telefoon te gebruiken. Voor mijn werk betekent het dat er geen gesprekskringen en vieringen gehouden worden. Waar ik nu vooral nadruk op leg, zijn individuele bezoeken. Daarin merk ik dat ouderen veel incasseringsvermogen hebben, maar tegelijk wordt er wel een wissel getrokken op hun uithoudingsvermogen. Voor sommigen is het zwaar."

[Dat klinkt als een pessimistisch verhaal.

,,Dat ook weer niet. Ik ontmoet ouderen die zich niet zo veel zorgen om zichzelf maken. Zij zijn vooral bezorgd om hun kinderen en kleinkinderen. Onze bewoners kijken terug op een heel leven en daarbij is de algemene opstelling: we hebben al zoveel doorstaan, als het nu mijn tijd is, het zij zo. Daarbij komt dat voor velen het geloof houvast geeft. Oude liederen komen boven: 'Vader leer mij slechts het heden dragen met een rustig kalme moed' en 'Als ge in nood gezeten geen uitkomst ziet, wil dan nooit vergeten, God verlaat u niet'. Een straffende God die dit alles over ons laat komen kom ik eigenlijk niet tegen, maar wel Één die je vasthoudt."

[Hoe verloopt de zorg?

,,Ik zie heel veel inzet, saamhorigheid en toewijding. Dat raakt en ontroert me. De meeste bewoners zijn blij met de zorg die ze krijgen. Ze voelen zich daarin ook 'in veilige handen'. Kijk, de dood is bij ons een vertrouwde gast, en dat is nú niet anders. Wij hebben tot nu toe gelukkig geen besmettingen. Ik zie geen paniek. Familie leeft mee op afstand en is erg betrokken."

[Wat doet het met uzelf?

,,Ik zing soms met de mensen die oude liederen die niet tot mijn persoonlijke traditie behoren. Maar inmiddels ken ik ze van buiten en ik voel dat ik al troostend getroost word. En ik ervaar: in Zijn verborgenheid houdt Hij ons vast."