Trainerscarrière Bert van den Brom bij Cobu Boys abrupt ten einde

16 juni 2020 om 17:12

Na vijftig jaar op het voetbalveld rond te hebben gelopen is hij nu een vrij man. Niet meer de verplichting op dinsdag- en donderdagavond. Nu heeft hij een voetballoos weekend. Het is een vooruitzicht waar de Amersfoorter aan moet wennen.

w destadamersfoort.nl

Het corona-virus zorgde ervoor dat de voormalig oefenmeester van onder andere Cobu Boys stilletjes afscheid neemt van zijn geliefde balspelletje en daarom blikt hij nog eenmaal terug op een bijzondere periode. ,,Een beetje vreemd is het wel.”

Wie de goedlachse Van den Brom maar een beetje kent, weet dat hij het sociale aspect hoog heeft staan. Het liefst nam als trainer dan ook afscheid met een promotie naar de derde klasse en daarna een groot feest. Toen de 56-jarige het besluit nam om te stoppen, was dit ook een realistisch beeld, maar corona gooide roet in het eten. Het seizoen stopte abrupt en daarmee dus ook de trainerscarrière van de inwoner van Amersfoort.

BIZAR BEGIN ,,Dat was heel vreemd”, bekent Van den Brom. ,,Als je besluit afscheid te nemen van het spelletje, heb je een heel ander beeld voor je. Maar goed, we leven momenteel in een surrealistische tijd, waarbij dit het laatste is waar ik over mag klagen.”

Het is Van den Brom ten voeten uit. Eerst aan een ander denken en dan pas aan zichzelf. Bij Cobu Boys kennen ze hem ook niet anders. In de zomer van 2014 stond hij daar voor het eerst voor het eerste elftal en hij kreeg gelijk een goede vuurdoop. Spelers vertrokken, er was geen tweede team en ook geen A1. ,,De toekomst was de club was in gevaar. Ik denk - als ik er zo op terugkijk - dat als er geen Amersfoortse Voetbalkampioenschap was geweest, de stekker eruit getrokken was. Maar omdat wij het seizoen daarop het AVK mochten organiseren, bleven we doorgaan.”

Het niveau was echt laag en we vierden een gelijkspel bij DEV bijna als een kampioenschap

OP NUL BEGINNEN Hierdoor kreeg de oefenmeester niet het begin waar hij op hoopte. Van den Brom moest werken met spelers die bij wijze van spreken amper vijf keer de bal naar elkaar konden overschieten. ,,Alles en iedereen was weggelopen en ik moest op nul beginnen. Het niveau was echt laag en we vierden een gelijkspel bij DEV bijna als een kampioenschap. Dat had ook iets positiefs. De jongens kwamen altijd trainen, gaven alles en ik kon op ze bouwen.”

AVONTUUR Onbewust werden dat jaar de bouwstenen gelegd voor een uiteindelijk zes seizoenen durend avontuur. Het was nooit saai bij Cobu Boys en eigenlijk was er elk seizoen wel iets. Daarnaast wist Van den Brom zijn zoon Robin te overtuigen om bij de vierde klasser te spelen. ,,Doordat Robin hier kwam voetballen, kwamen ook enkele vrienden van hem mee. In de vierde klasse heb je maar een paar toppers nodig om kampioen te worden. Toch heb ik er wel flink getwijfeld hoor, of ik dat wel moest doen. Robin is toch mijn zoon. Maar goed, ik wist dat hij er bovenuit zou steken en het heeft goed uitgepakt.”

In de vierde klasse heb je maar een paar toppers nodig om kampioen te worden

Waar de club twijfelde welke koers ze nou moesten varen, bleef Van den Brom stug doorgaan. Soms was hij plotseling Oost-Indisch doof of moest hij zijn poot stijf houden, maar wijken deed de trainer nooit. De club en de trainer begonnen steeds meer aan elkaar te wennen en ook het eerste elftal kreeg meer kleur op de wangen. Het resulteerde in 2017 in een promotie naar de derde klasse. ,,Doodzonde dat we het seizoen daarop eruit vlogen via de nacompetitie”, blikt Van den Brom terug. ,,Bleef je daarin, dan kon je als club verder bouwen. Nu hebben we in de vierde klasse wel veel derby’s gespeeld en daarbij won Cobu Boys vaak, maar echt omhoog kijken kon nooit.”

EINDE SEIZOEN Dat hij nu kan terugblikken, komt door het besluit dat eigenlijk vorig seizoen al was gemaakt. Toen zou de oefenmeester stoppen, maar werd hij overgehaald nog één seizoen te blijven. Dit jaar moest het pronkstuk worden van zes seizoenen Cobu Boys en de club lag ook op koers om de nacompetitie te halen en hopelijk via die weg te promoveren. ,,En dan wordt de competitie stilgelegd”, aldus de vijftiger. ,,Eerst gooi je zelf een training eruit, dan wordt een hele competitieronde door de KNVB geschrapt en ja, toen voelde ik hem wel aankomen: einde seizoen.”

Dit jaar moest het pronkstuk worden van zes seizoenen Cobu Boys en de club lag ook op koers

Vorige week donderdag werd nog - op aanvraag van de selectie - afscheid genomen van elkaar en kreeg Van den Brom mooie woorden te horen. Daarmee kwam er echt een einde aan zijn voetballeven; dertig jaar als actief voetballer en twintig jaar als trainer. Dit hadden er meer kunnen zijn, maar aanbiedingen van andere verenigingen liet hij links liggen. ,,Het is goed geweest. De deur zit dicht. Alhoewel… misschien vraagt mijn vrouw straks wel of ik alsjeblieft weer aan de slag wil gaan omdat ze mij zat is”, zegt hij lachend. ,,Kijk, die dinsdagavond ga ik niet missen… maar de donderdagtraining en daarna het drankje in de kantine wel. Datzelfde geldt voor de wedstrijddag. Daar deed je het toch altijd voor.”

door Jeroen van der Veer