column

26 oktober 2020 om 10:57

Vloeken

Een eindexamenleerling appte mij, omdat hij de opdracht had iemand te interviewen met een beroep dat hem bijzonder leek. Of hij mij mocht spreken. Natuurlijk mocht dat. Want ik vind zelf ook dat ik een bijzonder beroep heb. Ik ben stadsdominee. Zo maakte ik kennis met deze jongen van zestien. En hij met mij. Het werd een leuk gesprek.

Zijn eerste vraag was natuurlijk: ‘Wat is dat, een stadsdominee?’ Da’s een dominee die bij de kerk en bij de stad hoort, die er is voor alle mensen in de stad, gelovig, niet gelovig, zoekend. En kijk ook eens op stadsdominee.nl, adviseerde ik. Hij vroeg me ook wat ik vervelend vond aan mijn werk. Ik vertelde dat ik ervan baalde dat je vaak voor heilig boontje wordt versleten. Dat wanneer mensen in jouw bijzijn vloeken zich ineens herinneren dat zijzelf eigenlijk vinden dat je niet mag vloeken en dan ‘sorry’ zeggen tegen jou. Nu vind ik het inderdaad niet stoer om vunzige taal uit te slaan, en ziektes, geaardheden of religie te gebruiken als uitdrukking voor verbazing of tegenslag. Het ergst van alles vind ik de imitatie van de Amerikaans-overdreven uitroep: OMG!!! Altijd met drie uitroeptekens. Nee, als de geldingsdrang van de puberteit is opgedroogd, moet je je taalgebruik gaan kuisen. Wat mij betreft niet zozeer om religieuze redenen, maar omdat grove woorden een grof sociaal klimaat scheppen. En dat wil ik niet.


Toch loop ik al langer met het voornemen om als stadsdominee een plek te creëren waar ik mensen uitnodig om te vloeken. Niet om te kwetsen of om het geloof belachelijk te maken, dat doen genoeg anderen, en ze hebben ongelijk. Maar de vraag ‘waar wil jij over vloeken?’ is uitermate geschikt als uitnodiging tot gesprek. Waar kun jij nou echt, écht boos van worden? Want dat zegt alles over wat je belangrijk vindt, wat jouw waarden zijn. Over wat en wie je aan het hart gaat. Wil je vloeken over deze coronatijd? En denk je dan aan het lot dat mensen treft die ernstig ziek worden, die doodgaan? Of wil je vloeken uit machteloosheid en angst? Omdat je het contact met anderen zo mist? Die energie van elkaar zien en spreken en met anderen in een zelfde ruimte te zijn? Zijn het de regels die je doen vloeken? Mensen verrassen en aan het denken zetten is ook een opdracht die ik mezelf als stadsdominee stel. Liefst met een knipoog en als het even kan met een bevrijdende lach. Want als je niet om jezelf kunt lachen…

Mijn biecht in deze eerste column is dus: ik hou van mensen die oprecht en echt kunnen vloeken. Want zij weten wat hun heilig is en waar dat in gevaar is.


Diederiek van Loo


Online fotoproject bij ‘Het goede leven’

AMERSFOORT Kerken in Amersfoort-Noord nodigen mensen uit eigen foto's in te sturen die ,,iets laten zien van het goede leven”, passend bij het jaarthema van de kerken. ,,Misschien bepaalt een spannende tijd wel meer dan gewoonlijk wat het leven goed maakt", aldus de organisatie. In een online expositieruimte kunnen de foto's geüpload worden via de link ap.lc/gXknf.