Sportieve uitdaging voor bekendheid
15 september 2020 om 10:46'De ziekte Coeliakie wordt vaak onderschat'
PREMIUM Door binnen achttien uur honderd kilometer te rennen, hoopt Amersfoorter Danny van Haren (31) aandacht te vragen voor een auto-immuunziekte waar zijn vriendin Charlotte Jacobs (29) aan lijdt.
Annika Verdam
Op 24 oktober is het zover. Van Haren zal op die dag de Grizzly 100 beartrail lopen. Deze trailrun zal plaatsvinden in de Belgische Vloerstreek en langs de grens van Nederland en België. Van Hagen en Jacobs ontmoetten elkaar begin 2019. In januari dat jaar is Van Hagen begonnen met lopen. ,,Ik keek veel documentaires over trailrunnen en zodoende kwam ik achter het bestaan van de ultrarun. Ik stelde mezelf een doel. Binnen tien maanden wilde ik honderd kilometer kunnen hardlopen. Mijn vrienden en collega’s verklaarden me voor gek. Maar na hard trainen begon ik op een vroege ochtend in oktober 2019 aan mijn eerste ultramarathon van honderd kilometer”, vertelt hij.
AANGEMOEDIGD Zijn vriendin Charlotte Jacobs heeft hem aangemoedigd. ,,Via de GPS zagen we waar hij was en hij had nog vijftien minuten. Als je de run niet binnen achttien uur haalt, krijg je namelijk geen medaille. Iedereen dacht dat hij het niet meer zou halen. Maar we hadden vooraf afgesproken dat als hij het moeilijk zou krijgen, ik hem motiverend zou toespreken. Dat deed ik en ik geloofde ook echt in hem”, zegt Jacobs. Haar motiverende woorden hebben Van Haren door de laatste paar kilometers heen gesleurd en hij haalde de finish op 17 uur en 58 minuten. Twee minuten voor het einde van de run. ,,Zonder Charlotte had ik het niet gehaald."
Na een eetstoornis, zes jaar geleden, kampt Jacobs met Coeliakie. Coeliakie is een ziekte waarbij het slijmvlies van de dunne darm beschadigd raakt als de persoon gluten eet. Er is nog geen medicijn of behandeling voor de aandoening. Daarom moet een persoon met Coeliakie zijn leven lang glutenvrij eten om de darmwand te beschermen.
w [In het Premium artikel op destadamersfoort.nl vertelt Charlotte meer over haar leven met Coeliakie en wat haar helpt de klachten te verminderen.
,,Ik vind het heel mooi dat Danny mijn ziekte als doel kiest voor zijn run. Het is namelijk wel moeilijker om voor Coeliakie geld op te halen, dan bijvoorbeeld een ziekte als kanker of ALS. Ik heb het gevoel dat mensen Coeliakie vaak onderschatten en denken dat het niet veel voorstelt”, zegt Jacobs. Als ze toch per ongeluk producten eet die in contact zijn gekomen met gluten, krijgt Jacobs enorme buikpijn. ,,Er is geen pijnstiller die op dat moment helpt om de pijn te verzachten”, vertelt Jacobs.
Maar bij buikpijn blijft het niet. Patiënten met Coeliakie kunnen ook te maken krijgen met bloedarmoede, stemmingswisselingen, vermoeidheid en botontkalking. Ook Jacobs heeft last van deze klachten. Maar ze heeft gemerkt dat sporten positieve effecten heeft. ,,Sinds een jaar doe ik net als mijn vriend aan trailrunnen. Het helpt mijn botten te verstevigen en zorgt ervoor dat ik me mentaal en fysiek beter voel. Vorig jaar gingen we rennen door de jungle in Vietnam. Dit was ongelofelijk zwaar. Maar ik wist wel: als ik dit kan, kan ik die halve marathon ook halen. Dit is me dan ook binnen een jaar gelukt. Momenteel ben ik aan het trainen voor de hele marathon”, vertelt Jacobs.
Trailrunnen wil zeggen ‘off-road hardlopen’. Trailrunners zoeken plekken op om door de natuur te rennen in plaats van over asfalt. ,,De trailrunner is een ander type mens dan een hardloper. We zijn eigenlijk een beetje de Bourgondiërs onder de hardlopers. We genieten echt van de natuur en het gaat bij ons niet alleen om wie de snelste is”, vertelt van Haren. Jacobs is het met hem eens. ,,Als je bijvoorbeeld door de Veluwe of Utrechtse Heuvelrug aan het rennen bent zie je vaak wilde dieren, zoals herten, zwijnen en Schotse Hooglanders. Als ik door de stad hardloop, voel ik me vaak opgejaagd. Maar in de natuur kom ik helemaal tot rust”, zegt Jacobs.
Op 24 oktober gaat van Haren de uitdaging voor de tweede keer aan. Binnen 18 uur hoopt hij 100 kilometer te rennen. ,,Ik heb er meer vertrouwen in dit jaar. Vorig jaar heb ik bewezen dat ik zowel fysiek als mentaal in staat ben om die 100 kilometer te halen. Natuurlijk ben ik nog steeds een beetje zenuwachtig, maar ik vind het fijn om te weten dat ik het daadwerkelijk kan.”