Mobiel Buurtterras voor verbinding
14 september 2020 om 11:33Rubriek ‘In de wijk’
AMERSFOORT Amersfoort kent tal van initiatieven die door vrijwilligers worden georganiseerd. Maandelijks brengt deze serie wijkgenoten achter de initiatieven onder de aandacht, ondersteund door Indebuurt033. Deze maand: Buurtterras Kattenbroek.
Charella Hulsbosch
Het concept van het buurtterras is simpel: onderzoeker en filmmaker Erik van Marissing heeft een bakfiets met een tafel, stoelen, prikbord, koffie en thee waarmee hij door Kattenbroek trekt. Het terras verschijnt op de bekende en minder bekende plekken in de wijk, om zo in contact te komen met allerlei verschillende wijkbewoners. ,,Mensen komen vaak pas ergens met een vraag als deze concreet is, of met een probleem als het al heel groot is. Dat duurt in sommige gevallen te lang. En er zijn ook veel mensen die aandacht nodig hebben, maar dat nooit zullen vragen of niet weten waar ze naartoe moeten. Het Buurtterras is er voor hen en gaat over verbindingen maken.” Van Marissing doet dat niet alleen, maar samen met een wisselende professional uit de wijk: de wijkagent, huisarts, jongerenwerker of iemand van de kerk bijvoorbeeld.
Van Marissing is al een tijd actief in Kattenbroek. Drie jaar geleden is hij met zijn gezin vanuit Kanaleneiland naar de Amersfoortse wijk verhuisd. ,,Ik kende hier helemaal niemand. In het begin ga je eerst kijken waar de speeltuinen liggen voor je kinderen om in te spelen, maar op een gegeven moment ben ik me ook gaan bemoeien met de veiligheid. Toen ik in gesprek raakte met buurtnetwerker Eefke van Indebuurt033 ben ik bij het buurtbestuur gekomen. Dat heb ik drie jaar gedaan en daar heb ik veel mensen leren kennen.”
Het idee voor het buurtterras ontstaat bij Van Marissing in zijn tijd bij het buurtbestuur. Hij heeft naar eigen zeggen altijd het idee gehad ‘dat hij naar de mensen toe moest’. Professionals komen daar niet altijd aan toe, dus doet hij een subsidie-aanvraag om zelf iets op poten te zetten. Van het buurtbestuur neemt hij na drie jaar afscheid, maar het buurtterras moet dan nog beginnen.
CORONATIJD Met het oprichten van een Facebook-pagina in januari dit jaar en het maken van een rooster voor maart tot en met mei krijgt het terras handen en voeten. De bakfiets waar de terrasbenodigdheden in worden vervoerd, wordt voorafgaand aan een weekend in maart geleverd. Na het weekend worden de eerste corona-maatregelen afgekondigd. Het plan verdwijnt noodgedwongen in de koelkast, maar volgens Van Marissing gebeurt er in die tijd wel iets bijzonders. ,,Ik heb veel teruggehoord dat mensen in coronatijd dingen gingen organiseren met hun buren, een boodschap voor elkaar doen of huishoudelijke klusjes, terwijl ze voorheen op zichzelf waren. Je gaat op zo'n moment anders kijken naar de wereld."
VERKEER Zodra het kan, gaat Van Marissing er alsnog op uit. De eerste editie vindt in juli plaats. Eén van de eerste gasten is een gebiedsmanager van de gemeente. ,,De eerste tien minuten dat we stonden, kwam er al iemand naar ons toe. Hij zei dat het zo jammer was dat de gemeente hier niet was, want hij had last van het verkeer. De gebiedsmanager pakt gelijk haar boekje om mee te schrijven. Mensen vinden het fijn om gehoord te worden.” Op zijn beurt ontdekt Van Marissing tijdens het Buurtterras ook weer nieuwe plekjes in zijn eigen wijk. ,,Ik vraag altijd aan de mensen waar ik nog heen zou moeten gaan en waarom. Langs een fietsroute of ergens waar overlast is, zo kom ik ineens op plekken waar ik nog nooit ben geweest.”
BUURTHUIS En zo fietst Van Marissing de komende tijd elke keer naar een andere plek om in contact te komen met zijn wijkgenoten. De inwoners van Kattenbroek zitten vol verhalen en ervaringen over fietsroutes, speeltuinen, parkeerproblematiek en ontmoetingsplaatsen. Kattenbroekers van het eerste uur weten nog altijd goed te vertellen hoe de architect en stedenbouwkundige de wijk hebben bedacht. ,,Mensen missen ook een buurthuis, want vroeger hadden ze het Katshuis. In Kattenbroek is geen logische plek om elkaar te ontmoeten en dat merk je.”
Dat het Buurtterras nodig is, is voor Van Marissing geen vraag. Er speelt van alles in de wijk. ,,De gemiddelde Amersfoorter kijkt naar Kattenbroek en denkt dat het daar allemaal wel goed gaat, maar hier wonen ook eenzame mensen, mensen tegen de armoedegrens of met een taalbarrière. Daar moet ook voldoende aandacht voor zijn.”