'Ook optimist heeft hoop nodig'

23 september 2019 om 13:07

De kerk als maatje

Sommige mensen hebben niet zoveel met het liturgische of spirituele programma van de kerk, maar voelen zich toch op bijzondere wijze met een lokale geloofsgemeenschap verbonden. Ans Bruins sprak met Gees Hummel (70).

[Wie bent u?

,,Geboren in Nieuw Buinen ben ik opgegroeid in Stadskanaal en Assen in een niet-kerkelijk, PvdA-gezin. Samen met manlief en twee dochters ging ik in 1977 naar Amersfoort, later naar Hoogland. Eigenlijk ben ik bijna mijn leven lang vrijwilliger geweest. Op mijn vijftiende zat ik in het jeugdwerk. Later op de school van mijn kinderen was ik 'moeder voor alles' en op afroep beschikbaar. Daarna had ik ook nog een baan, het laatste was ik ambtelijk secretaris van de ondernemingsraad van een onderdeel van het Openbaar Ministerie."

[Wat hebt u met de kerk?

,,Rond 1980 maakte ik in Hoogland kennis met protestantse gemeente De Inham. Omdat ik eigenlijk meer ben van 'heb God lief maar vooral je naaste', sprak de Z.W.O. (Zending, Werelddiakonaat en Ontwikkeling) mij aan en dan in het bijzonder de 'W' van Werelddiakonaat. Hoewel ik niet christelijk ben opgevoed, vind ik dat je niet achter je eigen tuinhekje moet blijven. Die houding en dat idealisme wilde ik samen met de mensen van De Inham uitdragen en daarvoor de handen uit de mouwen steken. Je kunt zeggen dat in dat opzicht de kerk duidelijk mijn maatje is geworden."

[Wat doet u dan?

,,De Inham is een Groene Kerk. De zonnepanelen op het dak laten de zorg voor de aarde zien. Dat de opbrengst van hun moestuin naar de Voedselbank gaat, is zorg voor de naaste. 'Heb God lief', vind ik te gemakkelijk. Daarvoor hoef ik de deur niet uit, zelfs niet naar een kerk. Maar het gebod over de zorg voor de naaste, ja, dat zie ik in de kerk als De Inham gebeuren. Als ik in de vakantiemaanden de Inhammers niet zie en spreek, dan mis ik ze. Hoe zou het zijn met die of die? En ik mis ook wel dat mij niet wordt gevraagd: 'Gees, hoe is het met jou?'"

[Blijft u verbonden met de kerk?

,,Hoewel ik na die vele jaren bepaalde taken niet meer doe, blijf ik betrokken bij de moestuin en de Voedselbank. En ja, ik luister zo nu en dan toch wel naar een preek. Want met de woorden van mijn grootmoeder ('Het is een zorgelijke wereld') heeft zelfs een optimist als ik behoefte aan woorden van hoop. Daarvoor heb ik zo nu en dan ook De Inham nodig."