[Keistad] Fotocollectief

24 april 2018 om 15:26

Een vijftal Amsterdamse notabelen richtte in september 1887 de Amateur Fotografen Vereniging op, de oudste fotoclub van het Europese vasteland. Al snel kreeg deze nationaal belang en groeide door tot zo'n 500 fotografen die maandelijks de clubavonden bezochten. Dat was in de kleurrijke pioniersfase van de fotografie, waarin alle nieuwe technieken, tot en met echte uitvindingen en artistieke ontwikkelingen, werden getoond. De landelijke betekenis nam al in de jaren geleidelijk weer af, door de opkomst van clubs in meer steden. Na 1950 explodeerde het aantal clubs in het hele land. Clubs waarin professionals en hobbyist elkaars kennis en kunde versterkten.

,,En die synergie heeft zich tot op de dag doorgezet." Dit zegt Kok van der Meij. Hij verrijkte vier jaar geleden in Amersfoort het landschap van de fotografenclubs. Het Keistad Fotocollectief is inmiddels nummer tien. Een collectief dat op dit moment bestaat uit tien fotografen die nagenoeg allen in de stad wonen of actief zijn. „Kijk, een fotograaf is een solist met eigen belangen en het is mooi om met elkaar de verbinding te zoeken", opent Van der Meij aan de grote tafel in zijn goed geoutilleerde studio.

GEBUNDELDE KRACHT Ook Annemarie Welp heeft inmiddels plaatsgenomen. Zij is net als de oprichter van Het Keistad Fotocollectief een professional. „Een groot aantal leden sluit zich aan bij een collectief om zijn of haar kennis te verbreden en te delen. Bovendien is het ook een prima mogelijkheid om met gelijkgestemden het werk eens kritisch tegen het licht te houden. Dat kan via een dergelijk collectief. Let wel, degene die lid van ons collectief wil worden, zal toch minstens enige kennis moeten hebben van fotografie techniek en belichting. Bovendien willen we qua niveau boven het gemiddelde uitstijgen van alle andere fotoclubs. We willen doorlopend onze kennis verbreden. Dat kan alleen met gebundelde kracht."

BEKLIJVEN Het Keistad Fotocollectief komt zo'n zes keer per jaar bijeen. En dat is in de meeste gevallen in de studio van het collectief Kok van der Meij op bedrijventerrein Isselt.

„We hebben hier aan tafel al heel wat kennis uitgewisseld", haakt Annemarie Welp op haar beurt in. „Daarnaast zijn we regelmatig aan het dagdromen over de invulling van fototentoonstellingen. We hebben zojuist een prachtige expositie achter de rug in het 'Onze Lieve Vrouwe ter Eem' Over belangstelling hebben we niet te klagen. Kijk, een fototentoonstelling moet beklijven en het liefst genesteld zijn in het collectieve geheugen. Dat was ook het geval toen we het Maskerproject Amersfoort hadden uitgerold. Samen met vier modellen en een tas vol maskers zijn fotografen Sieger Homan en Ben de Haard met modellen op een regenachtige avond langs de grachten van Amersfoort getrokken. De resultaten waren indrukwekkend. In de nabewerking kwamen zij tot verrassende resultaten. Van der Meij voegde er het zijne aan toe en trok met een ballerina naar de poort van Monnikendam. De hele expositie was dus gewijd aan maskers en modellen dankzij de mooie en met zorg gemaakte maskers van Frans Krom." Van der Meij doet daar een schepje bovenop en vertelt over de impact die de tentoonstelling Danseressen Versus Etalagepoppen heeft gehad. „Ballet is vaak een gracieuze, krachtige en overweldigende vorm van dansen, waarbij het hele podium wordt gebruikt. Het is een manier om een prachtig verhaal te vertellen. Het vergt jaren training om de techniek goed te beheersen en dat fascineert mij. Ik ben er vaak de hele uitvoering bij, omdat de spanning en de magie van het gehele optreden de perfecte foto opleveren. Alleen zo kun je alle mooie momenten die een voorstelling biedt vastleggen. Mijn interesse gaat sowieso uit naar alle vormen van dans zoals streetdance, hiphop en moderne jazz. Met laatstgenoemde heb ik ook veel affiniteit. Ik heb optredens tijdens Amersfoort Jazz en Amsterdam Jazz vaak in de lens gehad."

033FOTOSTAD Amersfoort telt zo'n tien fotografenclubs. Bovendien zijn er initiatieven om het Rietveldhuis om te dopen tot een permanente ruimte voor fototentoonstellingen. „Het gaat te ver om de stad als een pure fotostad te labelen", oordeelt Welp. „Feit is wel dat 033Fotostad, dat in het najaar plaatsvindt, uniek is in Nederland. Ook wij doen mee met dit tweejaarlijkse fotofestival. In dit project gaan we op zoek naar de manier waarop de landschappelijke diversiteit doorwerkt in de diversiteit van de bewoners, in de bebouwing en in de culturele uitingen."

,,Binnenkort zitten we hier weer aan tafel om te kijken hoe het Keistad Fotocollectief dit festival gaat inkleuren. Zwartwit mag natuurlijk ook."