Protestmars tegen uitzetting Ljowa (7) en zijn familie

AMERSFOORT Ze wonen al 11 jaar in Nederland, hun drie kinderen zijn hier geboren en bij een eerdere aanvraag kende de rechter het kinderpardon aan hen toe. Toch wil de IND (Immigratie- en Naturalisatiedienst) het gezin Shahbazyan het land uitzetten naar Armenië. Het land waar de ouders vandaan komen. 

Jeroen de Valk

De oorzaak: een ‘procedurele fout’. De ouders hadden een aparte asielprocedure moeten aanvragen. De ouders wisten niet dat dit nodig was en niemand heeft ze erop gewezen. Inmiddels is met de klas van het oudste kind Ljowa besproken wat er aan de hand is. Volgens buurbewoonster Henny van der Lelij schaamde Ljowa (7) zich er een beetje voor. Zijn moeder Arpine zei hem dat hij zich nergens voor hoeft te schamen. Hij heeft niets verkeerd gedaan en zijn ouders ook niet. 

Van der Lelij is voor het gezin ‘Oma Henny’. Sinds twee jaar helpt ze - namens de hulpverlenende instelling Humanitas - het gezin hun weg te vinden in Nederland. Ze werken goed mee, zegt ‘Oma Henny’. ,,Ljowa spreekt goed Nederlands. Veel beter dan Armeens, waarin hij maar een paar woorden kent. Hij doet het goed in groep 4 van de Prins Willem Alexanderschool. Hij heeft hier zijn vriendjes en gaat hier ook naar een voetbalclub.’’ Zijn ouders zouden gráág in Nederland aan het werk gaan. ,,Maar ja, dat mag niet zonder verblijfsvergunning.’’ 

PRINS WILLEM ALEXANDERSCHOOL Vanwege de ‘procedurele fout’ werd de IND in hoger beroep, na een jaar wachten, alsnog in het gelijk gesteld. Volgens Van der Lelij reageerden enkele leerkrachten en ouders van medeleerlingen verbijsterd. ,,Het is niet te begrijpen dat een kind, dat al zo geworteld is in de Nederlandse samenleving, en dat aan alle voorwaarden voldoet, geen aanspraak maakt op het kinderpardon.’’ 

Om aandacht te vragen voor deze zaak komt er een protestmars op donderdagavond 28 oktober. Deze start om 19.00 uur vanaf de Prins Willem Alexanderschool aan de Frederik Van Blankenheymstraat (bij het Vermeerkwartier), om te eindigen bij het stadhuis. Medescholieren, leraren, vrienden van de sportclubs en anderen worden er verwacht. Van der Lelij: ,,Het hoofd van de school kan vanwege haar functie geen speech houden. Maar verder krijgen we medewerking van de school. We verzamelen die avond op het speelplein.’’

Het kinderpardon biedt asielkinderen en hun gezinsleden de mogelijkheid in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning. Daarvoor moeten ze ten minste vijf jaar in Nederland gewoond hebben zonder een verblijfsvergunning. Het gezin voldoet ruimschoots aan deze voorwaarden. Er loopt nog een laatste procedure, met een bescheiden kans op slagen. 

POST-TRAUMATISCHE STRESSSTOORNIS Het gezin woont hier 11 jaar. Volgens Defence for Children - de organisatie die opkomt voor kinderrechten - zou het afwijzen van het kinderpardon ‘op willekeur berusten’. ,,Het gezin kan absoluut niet terug naar Armenië’’, zegt Van der Lelij. ,,Ze zijn gevlucht omdat ze ernstig bedreigd en mishandeld zijn. Om die reden staat de moeder nog steeds onder behandeling vanwege een posttraumatische stressstoornis.’’ 

Behalve Ljowa hebben vader Arman en moeder Arpine nog twee kinderen: Arianne van 3 en David van 2. ,,De IND beweert dat er onvoldoende bewijs is voor hun vluchtverhaal. Dat klopt, want de politie in Armenië is zeer corrupt. Dit is afschuwelijk voor de ouders, maar nog meer voor de kinderen. Die zijn hier geworteld. Dat ze nu met uitzetting worden bedreigd, is ontzettend onveilig voor ze.’’ 

LAYAN EN KARAM De kwestie herinnert aan de asielkinderen Layan (12) en Karam (13), brave Amersfoortse scholieren die volgens de IND ‘terug’ moeten naar Marokko. Een land waar ze nooit hebben gewoond, maar waar de familie van hun moeder vandaan komt. De kinderen en hun moeder zijn Syrische oorlogsvluchtelingen. Ook voor hen is er nog een kleine hoop op een verblijfsvergunning. Burgemeester Bolsius zei bereid te zijn om zich voor Layan en Karam tot de minister te wenden. Die kan gebruik maken van zijn ‘discretionaire bevoegdheid’, ofwel de mogelijkheid om in ‘schrijnende gevallen’ een uitzondering te maken.