Vuile Huichelaar!

Wat een daverend succes was het Smartlappenweekend. Op zaterdagavond dreigde zelfs de Groenmarkt afgesloten te worden want het liep storm en je gelooft het niet, het bier was op! Voor de organisatie met Guy Smeeing, Jos van Empelen, Wout Dekker en hun eega’s was dit de ultieme bevestiging dat hun festival staat als een huis, niet meer is weg te denken uit Amersfoort. 

Het twintigste festival was het en de helaas afscheidnemende wethouder cultuur, ons eigen ‘nachtegaaltje’ Fatma Koser Kaya, opende het festival met lieve woorden. Met smart in haar hart gaat ze Amersfoort verlaten, het waren vier onvergetelijke jaren. De koren waren weer uit alle windstreken komen opdraven. De dames van Smartlapkoor ‘Amor’ uit Den Bosch vonden het keigezellig, keigoeie sfeer en keiveel publiek. Zeemanskoor ‘Nijkerks Welvaren’ kreeg de handen op elkaar met het Ierse ‘The Wild Rover’. Ze waren allemaal weer present, Boa’s Smartkoor, De Sjanellekes, De Begonia’s, Tranen met Tuiten, De Tissues, Rozen en Gladiolen, ga zo maar door. 

Absoluut hoogtepunt voor uw stukkiesschrijver, met lamme arm van het zwaaien, is zonder meer de samenzang met de Peter Bruysband. Een stampvolle Groenmarkt met dolenthousiast publiek en dan storten we ons met camera en microfoon in die uitgelaten menigte. Voor mij is dat elk jaar weer een heerlijke belevenis want iedereen met een slokkie op blèrt, zingt, kreunt of gilt mee. Heb genoten van al die uit hun dak gaande smartliefhebbers die als er een microfoon en camera in de buurt komen hun uiterste best doen om te laten zien hoe ze genieten en hun tekst kennen. Vooral de dames gaan schaamteloos uit hun dak bij ‘Vuile Huichelaar’ of ‘Huilen is voor jou te laat’. De heren gaan vol overgave voor bijvoorbeeld ‘Bloed, Zweet en Tranen’ maar ook bij ‘Kleine Jongen’ zie ik dat ze emotioneel worden. Heb nog nooit in zoveel monden kunnen gluren als tijdens die samenzang. Veel amalgaam, talloze beugelbekkies, gele/bruine gebitten, te witte gebitten, ruïnes en bouwvallen. Groot billboard waar alle liedteksten op te lezen waren, vakkundig op afstand bedient door Bart de Lange. Techniek was in professionele handen van ‘Atlantic Productions’ (Chris Polhout). Er werd weer heel wat afgeknuffeld, gezoend, handen geschud, gehuild en gelachen.   

Uw stukkiesschrijver, zelf een ouwe knuffelaar, werd geassisteerd door lieftallige presentatrices Floor en Laura met Beau als cameraman in opleiding. Op alle pleinen was het handjes schudden, bijkletsen, onze gezondheid koesteren. Een welgemeende stevige knuffel met Govert en Vera van Brakel, een meelevend knuffie voor Tonny, de vrouw van Jos. Hebben bij elkaar drie uur opnames lopen maken, dat moet worden gemonteerd naar ongeveer vijftig minuten, dus niet iedereen zal te zien zijn op YouTube of de website van het Smartlappenfestival, helaas. 

En lieve lezers tot slot, ‘Leef alsof het je laatste dag is!’

Joop de Keijzer