Nummer 16

De Keijzer voorkomt erger, De Keijzer redt punt voor z’n cluppie, De Keijzer zorgt met een fabelachtige reflex voor spektakel, De Keijzer ligt hinderlijk in de weg, De Keijzer in topvorm, De Keijzer vaste waarde voor het elftal, De Keijzer wordt begeerd door topclubs, De Keijzer laat zich niet gek maken en De Keijzer gescout door 020. 

Wat gebeurt hier? Heeft jullie stukkiesschrijver, topspits in de zeventiger jaren, de voetbalkicks weer uit zijn sporttas gehaald? Moet zeggen dat het soms wel kriebelt als de bal rolt want het voetbal werd mij met de paplepel ingegoten in Zuilen nu Utrecht. Opa van Ede was voorzitter van Elinkwijk of HMS, oma van Basten was zus van Joop van Basten zijn vader en tante To de Keijzer (zus van mijn vader) was samen met vriendin Klazien Verhoef en keepster Gien van Maanen in 1955 grondlegger van het damesvoetbal in Utrecht en waarschijnlijk ook in Nederland.

Zie ze nog voor me, de dames in die oubollige ‘modieuze’ voetbalbroekjes, kort geknipte koppies en degelijke voetbalschoenen. Dus doelpunten maken zit mij in het bloed. Mijn mooiste treffer was een kopbal die ik diagonaal en tegendraads snoeihard in de kruising kopte in de thuiswedstrijd tegen het inmiddels opgeheven O.D.I ‘58 op zondag 1 april 1972. Uw stukkiesschrijver rende het hele veld over, deed een rondje kantine, sprong over de twee dug-outs, ontweek een tackel van hun linksback en eindigde weer op de middenstip voor de aftrap.

Ben ook nog voor twee jaar getransfereerd naar, ook inmiddels opgeheven, Molukse voetbalclub Maluku Muda uit Barneveld. Het juweel van een vrije trap die ik loepzuiver in de korte hoek schot tegen APWC was om te huilen zo mooi. Toenmalig trainer van Maluku Muda, Joop de Heus, werd niet geloofd toen hij deze wereldgoal probeerde te beschrijven aan zijn collega trainers. Die dachten dat hij iets te hard tegen een doelpaal was geknald.

Jullie snappen natuurlijk wel dat ik het niet over mezelf heb maar over Fabian de Keijzer, eerste doelman bij FC Utrecht. Om erachter te komen of het een familielid kon zijn had mevrouw De Keijzer een schitterende kaart met FC Utrecht logo gemaakt en opgestuurd. Kregen tot onze vreugde een uitgebreide reactie van Utrechts projectcoördinator, de sympathieke meelevende Nathan Voet. Als we het leuk vonden konden we een keer in de viproom ontvangen worden, de viproom waar mijn moeder ooit uitgebreid werd ontvangen door eigenaar van de FC, Frans van Seumeren, en een wedstrijd van haar ‘Utrèch’ mocht bijwonen. In die luxe ambiance zouden we dan het keepersshirt van Fabian officieel uitgereikt krijgen. Beide data kwamen echter beroerd uit dus stuurden we netjes een bedankje. Maar daar liet Nathan het niet bij zitten. Van de week werd er een pakketje in rood inpakpapier van de FC bezorgd. Het mintgroene shirt van Fabian, getekend en wel, hangt nu pontificaal in de kamer en wordt binnenkort ingelijst!

Joop de Keijzer