Afbeelding
Eigen foto
Column

Flapuit

20 maart 2019 om 15:13 Column Columns Bianca van der Linden-Snel

Ik ben nogal een flapuit, soms leuk, soms minder. Maar het is zeker niet altijd tactisch. Ik werk daaraan. Al jaren trouwens. Maar ik ben zeker niet de enige met dit verbeterpunt. Het is maar goed dat het eens per jaar complimenten dag is, daar leef ik nu alweer naar toe.

Ik had een uitje van mijn werk en had er een keer wat meer werk van gemaakt. Mijn föhn was er zelfs voor uit de kast gekomen. Zelfverzekerd haalde ik eerst mijn zoon even op van school. Een vriendje van hem kwam naar me toe en zei:,,He Bianc, huh, ben je ziek? Je ziet zo wit". Verbaast, verbluft maar ik liet me niet kennen:,, Nee hoor, haha, ik heb wel net mijn haar geföhnd". Niet meer doen dus, gaat er door mijn hoofd. Jongetjes van tien zijn eerlijk, net als dronken mensen toch? En dus zat het me niet lekker. Ik vroeg het voor de zekerheid nog even na bij mijn zoon. Hij voelde zich wat opgelaten, ik zag het. Eerlijk zijn of niet, zijn hoofd maalde. Hij zei wat subtieler:,,je bent wel wat witter mam". Ok, daar doe ik het voor. Ik kan er wel wat mee. Poedertje op dus. Waar blijft de lente?

Een paar dagen later stond ik na de judoles van mijn zoon nog wat na te praten met wat ouders waarna mijn zoon zonder gene in de groep zegt:,, mama, je ruikt uit je mond, bah, koffie". Ok, dus. Dat je het even weet. Deze was duidelijk maar ook gênant. Ik kan er wel wat mee, maar toch. Tijd voor een sturend tafelgesprek.

De school van één van mijn zonen ging niet staken en dus moest hij gewoon naar school. ,,Het was niet eerlijk" gaf hij aan. ,,Er waren ook al oudergesprekken en nog moest hij gewoon naar school". Ik schiet omhoog terwijl ik nog snel een laatste hap pasta neem. ,,Oh nee, oudergesprek, ik ben weg, ik neem de snelle auto mee". Grinnikend eten de mannen verder. Pff, echt net op tijd, hoe kon ik dit bijna vergeten? Zo begin ik het gesprek dan ook tegen de lerares. ,,Waarom vertelde je dat eigenlijk?" zei mijn man later ,,Je bent echt een flapuit". Hij heeft gelijk, ik werk er wel aan.

Dat ik eraan werk, zelfs dat blijkt nog niet altijd te werken. Ik ging met mijn man zaterdag een hapje eten in de stad. Met de bus, lang geleden. Hij was zelfs op tijd en dus moesten we rennen. Even tijd samen, gezellig, heerlijk eten met een bijpassend wijntje. Genieten. Tijdens de busreis terug hield ik me goed vast. De chauffeur reed hard en wat ongecontroleerd, vond ik. Ik zat niet meer relaxed en overwoog zelfs om er eerder uit te gaan. Aangezien we op de eerste rij zaten probeerde ik subtiel een hint te geven aan mijn man. Lukte niet subtiel, het moest duidelijker. Of de jonge chauffeur mij gehoord had weet ik niet. Ik denk het wel want hij begon een praatje. Wat bleek, hij werkte pas twee weken op de bus. Lekker wat rijden, hij vond het leuk.

Ik wat minder, oeps.

Ach, hij kan er wel wat mee.

Bianca van der Linden-Snel.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie