Reünies

30 mei 2018 om 11:04 Lokaal/Column

Het weekend van uw stukkiesschrijver was er een van weerzien. Voor de jaarlijkse bijeenkomst van de neven- en nichtendag togen we dit keer naar Nieuwegein. Ontvangen met koffie/thee en een zalige taart versierd met een foto van ons allen. Vervolgens een prachtige wandeling naar en door het dorp Vreeswijk, een wijk van Nieuwegein. Een kijkje bij de indrukwekkende unieke Beatrixsluizen waar op dat moment tientallen tankers lagen te wachten om doorgelaten te worden. Toch een heel ander gezicht dan het brugwachtershuisje en zijn brugwachter bij de Kwekersbrug. Inmiddels zijn er twee gigantische sluisdeuren onderweg vanuit China naar de in aanbouw zijnde derde kolk. Onze gids, nicht Mieke, kreeg na afloop van de sluizentour een warm applaus van de overige familieleden. Vreeswijk Binnen was met zijn terrassen aan het water een welkome onderbreking. Relaxed brachten we een toast uit op ons aller gezondheid met nog vele jaren van voorspoed en geluk. Bij de pizzeria aan de Oude Sluis helaas een half uur op onze bestelling moeten wachten maar er was genoeg bij te kletsen dus dit dipje was snel weggespoeld met een glaasje wit als goedmaker. Buiten een paar slechte knieën en wat overgewicht ging alles verder goed met onze bloedverwanten.

Anders ging het met de reünie van ons roemruchte vijfde voetbalelftal uit de tachtiger jaren. In het landelijke Nijkerkerveen kwamen we met onze partners aan onder een stralend zonnetje en verkoelend briesje. Stonden even stil bij het overlijden van twee ploeggenoten, constateerden dat ondanks fysieke klachten, relatiebreuken, opvoedperikelen, de forse (bier) buikjes en lastig te tappen biertjes, we toch blij waren elkaar weer te zien om de vervlogen voetbaljaren nog eens de revue te laten passeren. We gingen zo op in al die sterke verhalen uit een grijs verleden dat niemand ook maar de behoefte had om de topper Real Madrid-Liverpool te gaan zien of naar de uitslag te vragen. Het geheugen van sommige oud-voetballers liet te wensen over maar er waren nog genoeg memorabele voetbalpotjes die onvergetelijk bleken.

De accommodatie bij VV De Kieviten uit Voorthuizen waar we een kampioenswedstrijd moesten spelen, was van een kneuterigheid met plakkaten koeienstront op het veld en koud water uit de pomp maar wat was deze wedstrijd een absoluut hoogtepunt uit onze voetbalcarrières. Iedereen kon zich nog zijn eigen weergaloze acties herinneren.

Ook uw stukkiesschrijver was met zijn schitterende magistrale doelpunten een lust voor het oog. Stond altijd op de goede plek. Hoefde vaak, na weer zo'n perfect aangesneden voorzet van rechts, er maar met het hoofd tegenaan te lopen. Jammer dat toenmalige trainers dit supertalent nooit op waarde hebben geschat. Had schathemeltje rijk kunnen zijn toen ik op het toppunt van mijn carrière ook wel met Lionel Messi (Avant La Lettre) werd vergeleken. Zou ik, gezien mijn leeftijd, de internationale top van het Walking Football nog kunnen halen!

Joop de Keijzer.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie