‘Mijn hersens werken goed, dus ik blijf nog een poosje’

,,Ze is onze oudste vrijwilliger, maar gedraagt zich als de jongste.” Sonja Dijkslag-Slemmer, die vorige week haar tachtigste verjaardag vierde, geldt als een inspirerend voorbeeld voor leeftijdsgenoten. Vanwege haar jarenlange inzet als vrijwilliger, onder meer voor Het Pluspunt in Kattenbroek en de Plusbus033, werd ze vrijdag door burgemeester Bolsius beloond met de Lenaert Nicasiusspeld.

Sonja Dijkslag en haar man Frans zijn deze dag onder valse voorwendselen naar Bunschoten-Spakenburg gelokt. De Amersfoortse weet niet dat haar vandaag een feestelijk programma wacht, met als hoogtepunt de uitreiking van de Lenaert Nicasiusspeld. Ze is samen met haar echtgenoot, met wie ze al 64 jaar een koppel vormt, vanuit Nieuwland naar het Spuiplein gefietst. Fietsen doet het stel graag, al hebben ze de georganiseerde fietsvakanties inmiddels vaarwel gezegd. ,,Dat strakke keurslijf paste ons niet meer. Ik ben ´s morgens niet de allersnelste meer.”

Op het zonnige terras in Spakenburg zit Sonja al snel op haar praatstoel. ,,Ik word thuis als een koningin behandeld”, zegt ze, wijzend naar echtgenoot Frans. ,,Ik ben al sinds mijn 16e met hem samen. Hij werkte op het belastingkantoor tegenover het station in Amersfoort, waar ik elke dag langskwam, op weg naar mijn werk. Een collega van Frans zei tegen hem: ´Er komt elke dag een leuk blond meisje lang. Dat is echt wat voor jou´. Nou, Frans trok zijn stoute schoenen aan en sprak mij aan. Ik wilde hem in eerste instantie niet, want ik was straal verliefd op een andere jongen, maar Frans was een volhouder en uiteindelijk ben ik overstag gegaan. Inmiddels zijn we dus al 64 jaar samen. We zijn nog altijd blij met elkaar. Ik ben een nuchter mens, maar ik besef dat dit heel bijzonder is. We hebben veel met elkaar meegemaakt. Droevige dingen, maar het positieve overwint. We hebben allebei humor en zijn optimistisch ingesteld, dat helpt.”

Sonja is een levensgenieter. ,,Ik wil elke dag buiten zijn. Een dag niet buiten is een dag niet geleefd. Daarom fiets ik ook zo graag. Verder houden we van cultuur. We bezoeken graag klassieke concerten in het Concertgebouw, maar door corona is het daar het laatste jaar nauwelijks van gekomen.” In haar vrije tijd zet de Amersfoortse graag digitale foto-albums in elkaar. ,,Met de software van tegenwoordig worden dat ware kunstwerkjes. Ik kan daar uren mee zoet zijn. Heerlijk.”

LEERGIERIG Van haar ouders moest ze na de mulo gaan werken, maar Sonja was leergierig. In haar avonduren volgde ze een secretaresse-opleiding en maakte ze zich steno eigen (in drie verschillende talen). Later rondde ze ook nog een boekhoudersopleiding af. Als secretaresse was ze daardoor breed inzetbaar. ,,Op 48-jarige leeftijd leerde ik hoe ik de boekhouding via de computer kon bijhouden. Er ging een wereld voor me open. Ik ben sindsdien altijd op de hoogte gebleven van de moderne snufjes. Ik ben helemaal thuis in de wondere wereld van internet en dergelijke. Word, Excel, ik heb het allemaal geleerd. En als ik eenmaal weet hoe iets moet, vergeet ik het ook niet meer.”

Ik vond het heerlijk om deel uit te maken van een club vrijwilligers

Ze werkte als secretaresse annex boekhouder bij diverse bedrijven. Na haar pensionering werd het tijd voor vrijwilligerswerk. ,,Ik ben bij het Pluspunt in Kattenbroek terecht gekomen. Een groot buurtcentrum, inclusief een uitleenwinkel van zorgartikelen, een restaurant en ruimtes waar allerlei cursussen werden gegeven. Het was een geweldige, unieke tijd. Ik zat achter de receptie, beheerde de kas, we organiseerden feesten en filmmiddagen, het was allemaal ontzettend leuk. Wel is onze kas in totaal twee keer gestolen, wat ons een paar honderd euro kostte. Ik vond het heerlijk om deel uit te maken van een club vrijwilligers. De saamhorigheid was enorm en het werk gevarieerd. Als mensen zich konden inschrijven voor een computercursus, dan stonden er in de hal wel vijftig mensen om zich op te geven.”

Artikel gaat verder onder de afbeelding

Burgemeester Bolsius spreekt Sonja Dijkslag en haar man Frans toe. (Foto: Klaas van Twillert)

Bezuinigingen maakten zo´n tien jaar geleden een einde aan het buurtcentrum, maar al snel kwam er een doorstart in de vorm van de Plusbus, waarmee ze -samen met anderen- uitjes voor senioren organiseert. Ze belt, ze mailt, ze bemenst de receptie en ga zo maar door. ,,Ik handel alles af wat er op mijn pad komt. Ik ben plichtsgetrouw en taakbewust. En als er iemand uitvalt door ziekte of op vakantie gaat, dan kun je mij altijd bellen.”

Als ik iets vind, krop ik het niet op, maar geef ik mijn mening

OUWE VLAMMEN Toen er een tekort aan chauffeurs dreigde, werd ook echtgenoot Frans bij de Plusbus gehaald. ,,Hij was daar uitermate geschikt voor. Frans is een sociaal mens, die alles met een grap en een grol doet. Die oude dames waren dol op hem. Als hij weer eens moest rijden, zei ik tegen hem: ´Ga je weer naar je ouwe vlammen toe?´ Toen hij stopte, waren ze allemaal heel erg teleurgesteld.”

Na een eerbetoon van Klaas van Twillert, coördinator bij In de buurt033 (,,Je springt eruit vanwege je energie”), benadrukt Sonja dat ze niet altijd de makkelijkste is. ,,Ik kan soms heel driftig zijn en ben berucht om mijn eerlijkheid. Als ik iets vind, krop ik het niet op, maar geef ik mijn mening. Dat valt niet altijd even lekker. Verder ben ik een controlfreak; een echte regelneef, die alles wil organiseren en oplossen. Ook in ons gezin. En vaak lukt het nog ook.”

JOE BIDEN Gezien haar leeftijd heeft Sonja wel eens overwogen om te stoppen als vrijwilliger, maar toen viel haar oog op de Amerikaanse Nancy Pelosi, de inmiddels 81-jarige voorzitter van het Huis van Afgevaardigden. ,,En president Joe Biden is ook bijna tachtig. Toen dacht ik: Mijn hersens werken nog, dus ik blijf nog een poosje.”

door Erik Roest