Alke Liebich met een kruiwagen vol luiers op haar ronde door het kamp.
Alke Liebich met een kruiwagen vol luiers op haar ronde door het kamp. BDU

Alke Liebich werkte in een vluchtelingenkamp: ‘Ik wilde hen ruimte geven om mens te zijn’

22 december 2020 om 06:30 Maatschappelijk

AMERSFOORT De afgelopen maanden werkte Alke Liebich, predikant van de Johanneskerk, als vrijwilliger in een vluchtelingenkamp bij Thessaloniki in Griekenland. Een kamp ontworpen voor zo’n 800 vluchtelingen, dat op dit moment bevolkt wordt door ruim 1.800 vluchtelingen. Wiebe Goslinga sprak met haar.

Wat bracht je ertoe om als vrijwilliger in een vluchtelingenkamp te gaan werken?

,,Ik ben opgegroeid in voormalig Oost-Duitsland, in de tijd dat het land nog communistisch was en we niet vrij konden gaan en staan waar we wilden. Toen was ik heel blij met mensen vanuit het westen, die naar ons toekwamen om ons te ontmoeten en naar ons te luisteren. Nu wil ik zelf die stap doen naar mensen in een andere wereld, mensen in de knel, zoals deze vluchtelingen. Er voor ze zijn. Naar hen luisteren. Hen helpen, waar dat kan. Samen met anderen in een team van vrijwilligers.”

Wat waren jouw werkzaamheden?

,,Heel praktisch, bijvoorbeeld het uitdelen van luiers aan jonge moeders en het uitdelen van vers fruit. Het geven van lessen Duits en Engels als voorbereiding op een mogelijke plaatsing in Europa. Soms ook gewoon een gesprekspartner zijn. Door de lessen en gesprekken zijn we samen zinvol bezig en is er meer dan het ellenlange wachten. Zij kunnen daardoor iets doen met het oog op hun toekomst. De vluchtelingen hier zijn kwetsbaar, afhankelijk van tergend langzaam draaiende officiële molens (de volgende stap in de asielprocedure is voor sommigen van hen pas gepland in 2022!). In al die kwetsbaarheid wilden wij ze laten voelen en ervaren dat ze er toe doen, dat ze belangrijk zijn.”

Kon je ze ook hoop geven?

,,Nee, hoop geven – daar gaat het eigenlijk niet om. Het gaat om de ruimte geven om mens te zijn, om hun veerkracht te stimuleren in deze samenleving, waar het dagelijkse leven ook gewoon doorgaat. Veerkracht voor en met elkaar.”

Is werken onder dergelijke omstandigheden niet heel frustrerend?

,,Af en toe wel ja. Neem bijvoorbeeld de Europese besluiteloosheid rond deze vluchtelingen. De gevolgen daarvan maak je hier mee. Dat is eigenlijk niet te verdragen, het is heel naar om mee te maken. De successen van dit werk zijn er op een kleine, menselijke schaal. Zoals de vele momenten van vrolijkheid.”

Het inloophuis bij het kamp steunen kan via johanneskerk.nl/collectedoelen. Meer informatie op alkeliebichcompagnon.blogspot.com.

Altijd op de hoogte zijn van het laatste nieuws?
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie