'De muurspecht' in Theater de Lieve Vrouw

AMERSFOORT - Twee bejaarde geliefden vieren hun laatste avond. Ze hebben hun hele leven met de grote omwentelingen meegedraaid. Nu is Emma aan het dementeren en stapt vanavond uit het leven. Ze houden zich groot met herinneringen en galgenhumor. Jakob denkt erover om achter Emma aan te gaan.

door Ellen de Jong

Carola Arons speelt Emma, de vrouw die Alzheimer heeft: ,,Ik heb een dergelijke rol nog nooit gespeeld, want het gaat om een wat oudere vrouw en normaal gesproken word ik daar niet voor gecast. Het is Emma's laatste avond omdat ze besluit uit het leven te stappen. Ze wil de aftakeling van haar ziekte niet meemaken." Hoewel het niet de meest voor de hand liggende rol is voor de 42-jarige Carola, werd ze er toch voor gevraagd. ,,Omdat Willem de Vlam, die de tekst schreef, ervoor koos om het door jonge mensen te laten spelen. Het ging hem om het portretteren van de oude generatie door de jongere."

Het lijkt me niet meevallen om in de persoon van een dementerende vrouw te kruipen? Carola: ,,Dat is inderdaad lastig. Tijdens het repeteren moet je echt de diepte en de zwaarte in, om te weten wat er allemaal onder ligt. Dat vond ik af en toe ook confronterend. De eindigheid van het leven heeft naar mijn mening zowel iets poëtisch, als iets gruwelijks." Waar ligt het accent van de voorstelling op? ,,Willem wilde een goed portret schrijven van wat hij noemt 'de kathedralen bouwers'. Daar bedoelt hij de rond de 70-jarigen mee, de mensen die echt aan de toekomst wilden bouwen. Hij wilde een ode brengen aan die generatie die met humor, maar vooral ook kritisch in het leven stond." Een groot verschil met hoe de jonge mensen nu naar de toekomst kijken? Carola: ,,Ja, en dat verschil komt duidelijk aan de orde in de voorstelling."

Jakob denkt erover Emma achterna te gaan, krijgen we daar een antwoord op? ,,Zeker, want ze spreken er met elkaar over. Emma zegt tegen Jakob dat hij absoluut niet zo tegen het leven mag aankijken: 'het is jouw gegeven om te blijven leven en ik moet sterven en dan zeg jij dat je achter me aan wil. Wat een slappigheid.' Zij accepteert dat niet. Hij moet door."

Carola heeft al vaak met Willem gewerkt, dit is de eerste voorstelling waarin ze zelf speelt en ze heeft er een aantal van hem geregisseerd. ,,Hij heeft een scherpe kijk op mensen die hij heel goed kan neerzetten, in al hun hoedanigheden. Maar hij kan ze ook goed tegen over elkaar zetten in een bredere context. Met humor." Het is daarmee geen larmoyant stuk geworden, vooral dankzij Willems humor. ,,Al is het onderwerp bepaald niet lichtvoetig, het gaat over mensjes met hun onhebbelijkheden en hun kleinere of grotere conflicten. Het is maar een gewoon stel. Toch komt het stuk, dat maar een uur duurt, zowel bij jonge als oudere mensen hard aan, hoewel het licht gespeeld wordt."

Tekst Willem de Vlam, spel Marcel Hensema en Carola Arons, regie Paul Knieriem. Vrijdag 21 februari, 20.30 uur, reserveren: tel. 033-4226555 of www.lievevrouw.nl.