Gisteren opende Meander Medisch Centrum aan de Maatweg in Amersfoort de deuren van het nieuwe ziekenhuis. In de afgelopen dertien weken namen we in De Stad Amersfoort afscheid van de oude ziekenhuizen en volgden we vele betrokkenen bij de Operatie Meander.
OPERATIE GESLAAGD: VAN HARTE BETERSCHAP
Door: Marco Bosmans
Begon ik dertien weken geleden als enige krantenschrijver aan een afscheidstocht door Lichtenberg en Elisabeth, gisteren trof ik ook andere pennen in en rond de ziekenhuizen. Het was uur U. Of, zoals we dat dit jaar tenenkrommend noemen: de dag die je wist dat zou komen. En er waren gisteren niet alleen pennen om verslag te doen van de grote verhuizing, ook microfoons en camera’s; uit de stad, de ommelanden en uit Hilversum. Het was dan ook daarom dat ondergetekende zich na dertien weken persvrijheid op de dag des climax moest schikken naar het protocol van Meander. De diverse pennen en camera’s mochten aan de Maatweg en op de locaties Lichtenberg en Elisabeth vanachter roodwitte linten toezien hoe 128 patiënten van oud naar nieuw werden gebracht. En hoe tientallen medewerkers bij Spoedeisende Hulp welhaast jubelend van vreugde hun ‘gasten’ ontvangen. Het tekent de euforie na de jarenlange verheugenis en het past misschien ook bij de (kerst)dag van morgen, ware het niet dat we hier te maken hebben met ernstig zieke mensen, die de kerst veel liever rond de boom dan in een bed hadden willen doorbrengen.
12 ambulances, 128 patiënten
Tijdens het nachtelijk uur voor de operatie trof ik bestuurslid Meijers en voorzitter Van Bezooijen van de Medische Staf. Ook zij delen de trots en de blijdschap met de witte brigade, maar benadrukken wel de ernst van de zaak. “Onze eerste zorg is vandaag, net als alle andere dagen in ons ziekenhuis, de zorg voor mensen. Hun medisch welzijn, veiligheid en comfort staat voorop. Daarom komt alles uiterst nauwkeurig tijdens de verhuisoperatie; van de voorbereiding op het vertrek en het vervoer per ambulance tot de ontvangst op de nieuwe locatie. Sterker nog, ik denk dat er geen dag geweest is dat we zo nadrukkelijk met de zorg voor onze patiënten bezig zijn geweest.”
Twaalf ambulances rijden tijdens de verhuisdag in groepjes van drie en onder politie-escorte voortdurend heen en weer tussen oud en nieuw. Het is 5:12 uur wanneer de pennen en camera’s van het journaille in de aanslag schieten voor de eerste zwaailichten op de Maatweg: patiënt Lieman maakt zijn entree. Hij is, na de dialysepatiënten en SymforaMeander vorige week, de eerste patiënt voor de verpleegafdeling. Een dubieuze eer, maar wel goed voor een bloemetje van bestuursvoorzitter De Reij: “Van harte… beterschap!” Waarmee we het nieuwe ziekenhuis als geopend kunnen beschouwen.
Het is misschien nog een weekje te vroeg om Oud & Nieuw te vieren, maar ik zou, met het neerleggen van mijn pen, toch graag alvast met u het glas heffen. Om nog even stil te staan bij de oprichting van het Sint-Elisabeth Gasthuis in 1559, het eerste ‘sieckhuys’ van Amersfoort. Maar ook om nog even te herinneren aan het ontstaan van Ziekenhuis de Lichtenberg in 1931, de fusie onder de naam Ziekenhuis Eemland in 1991 en het begin van Meander Medisch Centrum in 2002. Laat ons toosten op uw nieuwe ziekenhuis, waar 220 medisch specialisten, 3000 medewerkers en honderden vrijwilligers en vrienden voor u klaar staan. Opdat 2014 bovenal een gezond jaar mag zijn!
Nota bene: In de afgelopen maanden was oma D. regelmatig het leidend én lijdend voorwerp in deze columnserie. Zij verschafte mij – door haar gecompliceerde enkelbreuk – immers een alibi om het bezoekuur te combineren met sentimentele voetnootjes bij het oude hospitaal in deze krant. Het leverde vele kaarten en wensen op aan het adres van oma D, waarvoor dank. Dank ook aan broeder Michiel en de zusters van 1C voor de goede zorgen voor oma D, die op dit moment in verpleeghuis De Lichtenberg revalideert.
