Eerste klap daalder waard voor ADG

De openingswedstrijd tussen ADG en VAD is een mooie overwinning geworden voor ADG: 8-12. De ploegen hebben elkaar vaker ontmoet met wisselend succes. Dit keer trok ADG aan het langste eind en verdiend.

Cees Strooper opende de score. Tegen een tamelijk verdedigend spelende Chris van Westerloo moest Cees alle zeilen bijzetten om nog concrete kansen op het bord te krijgen. “Mijn switch in het latere middenspel naar het gesloten centrumspel pakte zeer goed uit, “aldus Cees. Nadat de Amsterdammer meende een standaard remiseachtig offer te kunnen doen had de ADG’er precies op tijd de fraaie weerlegging gereed. Voor hem niet onbekend, omdat hij zo’n 25 jaar geleden op identieke wijze won van Groninger Henk Stroetinga. Daarna remiseerde Ton Bollebakker met ons aller UPDB-secretaris Paul de Heus in een gelijkwaardig positieduel.

De tegentreffer voor de Amsterdammers kwam op naam van Cees Binnenkade. Harry de Waard werd zijn slachtoffer. De ADG'er bouwde vanuit de flanken goed op en kreeg zelfs licht positioneel voordeel. Een twee om twee ruiltje werd door hem onderschat waardoor Cees het initiatief overnam. Daarna ontstond er nog een spannende strijd, maar de Amsterdammer had precies het laatste tempo voor de volle buit.

Toch kwam Leo Rosendaal weer op voorsprong door een partijzege op de jeugdige Dirk Vet, een talentje die er zijn mag. Leo: “Na een (flink) bokje in een spannende hekstellingpartij mocht ik in de eerste plaats blij zijn dat ik mijn zwarte voorpost op 33 nog net kon verdedigen. Vervolgens had ik in een flink uitgedunde stand wel wat voordeel maar op meer dan een punt rekende ik eigenlijk niet. Dat het er toch nog 2 werden was uitermate gelukkig en (bovenal) sneu voor mijn jonge tegenstander die zeker meer had verdiend!”

Hij bouwde goed op en meende via een vier om vier ruil kansen te creëren. Da viel echter tegen en was Leo bijtijds erbij om een schijf te dekken die in de lucht hing. Door de opmars van de ADG’er belandde hij in een gunstig eindspel die foutloos door hem werd afgerond.

Aan bord 2 trof Wim Martin een bekende tegenstander. Het onderling resultaat was in zijn nadeel, want drie jaar geleden verloor hij nog van Jos Eggink. Voorzichtigheid zou dan het credo moeten zijn, maar dat past niet -altijd- in de speelstijl van beide spelers. In een klassiek schema vloeide de positie in elkaar en er werd nauwelijks geruild. Rond de 25e zet plaatste de Amsterdammer een vroege Ghestem-opstoot. Wim Martin: “Ik liet het spel aan de rechtervleugel vastlopen en richtte mij op expansie over de lange vleugel.” De tempi vielen voor de ADG-er echter verkeerd uit en hij moest met een offer en doorbraak voor twee schijven op zoek naar de remise. Dat was voor de Amersfoorter een kwestie van jagen op schijven en afwikkelen naar de puntendeling.

In een ouderwetse Kellerpartij leek Hans Vermeulen, de kersverse voorzitter van de KNDB, voordeel te behalen. Maar een iets te drieste uitval tegen Gerrit de Bruijn werd afgeschaft door een damcombinatie. Weliswaar had de VAD-speler een doorbraak maar moest daarvoor 2 schijven prijsgeven. Met die plusschijven wikkelde Gerrit af naar een gewonnen triktrakeindspel met behulp van de klemzet.

Na een gelijkwaardige remise van Marcel Everloo tegen Huib v.d. Vossen deden de Amsterdammers nog iets terug. Arie Storm gaf Kees de Jonge het nakijken die in de slotfase van de partij, eveneens door de klemzet. Even daarvoor had hij via een extra offer nog de remise in handen.

Knap was de remise van Frits Stuger tegen Herman van Westerloo. Nadat beide spelers elkaar lange tijd in even wicht hielden moest Frits alert reageren in het eindspel. Er kwam een heus dammeneindspel op het bord maar door behoedzaam manoeuvreren en het hoofd koel te houden wist de ADG’er zijn stelling de veilige remisehaven in te loodsen en de wedstrijdzege veilig te stellen.

Last but nog least Andrew Tjon deed overigens nog een duit in het zakje door te winnen van Michel Horn. Na en theoretische Hoogland aanval van de Amsterdammer, schakelde Andrew op het juiste moment over naar gesloten klassiek. Andrew: “Ik wist beide vleugels onder controle te krijgen en bovendien kampte Horn met een achtergebleven schijf op 36.” De VAD-speler moest een schijf inleveren, maar wist toch nog een 4x2 minderheidseindspel te bereiken. Met geduldig en nauwkeurig spel wist Andrew na 84 zetten en vijfeneenhalf uur spelen toch de verdiende winst veilig te stellen.