27 augustus 2013 om 00:00 Nieuws

Opgepoetst ego

Heerlijke dagen achter de rug. Deze week was voorbij voor ik er erg in had. Straattheaterfestival Spoffin en 'meelifter' het parasitair fringe festival Franje waren een genot om naar te kijken en mee te maken. Vooral de paaldansact (zonder vangnet) op de Hof was een spektakelstuk met veel publiek dat ademloos toekeek en de acrobaten na afloop beloonde met een ovationeel applaus.

Volle terrassen, volle glazen, blije gezichten. De toegestroomde toeristen keken hun ogen uit. Er viel geen onvertogen woord. Mij nog even afgevraagd,naar aanleiding van de recente krantenberichten, of er ook hier zakkenrollers hun slag zouden slaan maar opmerkelijk hoe snel je er niet meer bij stilstaat. Opwaaiende rokjes maakten van mijn werk als brugwachter een baan om nog jaren vol te houden en de ontdekking van een paar nieuwe biertjes maakten dat deze zonnige Amersfoortse dagen veel te snel zijn omgevlogen.

Op de Eemkade/Grote Koppel werd ik door een jongeman in het voorbijgaan nog met 'mi gudu' (mijn liefje) aangesproken waarna ik ook nog eens door een Marokkaans meisje werd staande gehouden. Of ik die meneer van dat stukje in De Stad Amersfoort was. Ze zou het leuk vinden als ik 'mijn liefje' of 'mijn schatje' ook in het Arabisch zou willen vermelden. 'Habibi' is namelijk Arabisch voor mijn liefje,mijn schatje. Zo leer ik al fietsend mijn woordenschat te vergroten met lieve woordjes die wellicht ooit nog eens van pas komen.

Mijn werkdag kon helemaal niet meer stuk toen ook Greet Weterings, vrijwilligster bij fietsboot Eemlijn, mij ook nog eens verwelkomde met het oer-Hollandse complimentje: 'Hé,lekker ding!'. Heb daarna alleen nog maar met mijn neus in de wind kaarsrecht op mijn fiets gezeten. Zo trots als die aap met zeven l*llen. In elke etalageruit even mezelf bewonderd. Gekeken of mijn haar nog goed zat. Mijn zelfvertrouwen neemt nog elke dag toe. Ben van plan om een schoonheidsspecialiste te raadplegen die mij kan adviseren over de mogelijkheden van liposuctie in combinatie met rimpels vullen. Ga binnenkort een plastisch chirurg benaderen om mijn iets te grote neus te verkleinen. Kleurspoelingen of mijn haar verven staan ook op het programma. Mevrouw de Keijzer krijgt straks een mannetje dat er twintig jaar jonger uitziet.

Er zit echter een risico aan. Als ik er straks rimpelloos en superstrak bijloop zal men mij dan nog wel herkennen na al die cosmetische ingrepen. Zal men nog mi gudu tegen mij roepen als ik langsfiets? Habibi zeggen als ik op een terras wat zit te drinken of lekker ding brullen als ik op de brug sta te bedienen? Zal mijn familie mij nog herkennen of zullen ze gillend de deur dichtgooien omdat er een doodenge man voor hun neus staat die zegt dat hij Joop de Keijzer is? Ik denk dat ik het maar doe met dit vijfenzestig jarige lijf vol (lach)rimpels, grijs haar, beginnend buikje, stevige neus, overhangende oogleden, zwembandjes, lillende onderkin, walletjes onder de ogen, O-benen en moedervlek.

'ijdeltuit'

Joop de Keijzer.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie