De mensen van de liefdesbrief

28 april 2010 om 00:00 Nieuws

De zoektocht van de Huninks leidde langs bijzondere mensen. Mensen die lange tijd leefden met onderduikers, mensen die de oorlog overleefden en die het daarna lukte het leven te hervatten. In de Westerkerk aan de Lingestraat start op 4 mei om 19.00 uur een bijeenkomst waarin Rita Hunink meer vertelt over haar zoektocht naar de mensen achter de brief, een zoektocht die hen uiteindelijk in Chicago brengt. Vervolgens wordt een stille tocht gehouden naar de joodse begraafplaats. Terug in de kerk wordt omstreeks 20.15 uur de documentaire vertoond.

AMERSFOORT - Amersfoorters Rita en Gert Hunink vinden in 1990 in hun vooroorlogse woning onder een ingebouwde boekenkast een liefdesbrief zonder datum en afzender. Na enig speurwerk komen ze erachter dat hij geschreven moet zijn door een rabbijn die voor de oorlog in hun huis woonde. De Huninks gaan op zoek naar nabestaanden. Van deze zoektocht is in 2009 een documentaire gemaakt die tijdens de nationale dodenherdenking op 4 mei wordt vertoond in de Westerkerk in het Soesterkwartier. door Christel Eijkelenboom

Rita Hunink: ,,We verhuisden in 1990 naar de Schimmelpenninckstraat. Onder een ingebouwde boekenkast kwam een stapeltje papieren vandaan met onder andere een brief. Toen ik begon te lezen, werd ik gegrepen door de inhoud. Het was een deel van een liefdesbrief, geschreven in een mengeling van Nederlands, Hebreeuws en Duits. Zonder datering en zonder afzender, maar wel warm en gloedvol geschreven. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Samen met mijn man Gert ben ik op zoek gegaan naar de antwoorden. Door een toeval kwam ik er na jaren zoeken achter dat de brief geschreven was door Jakob van Dam. Hij was begin vorige eeuw rabbijn in Amersfoort en woonde in ons huis. Hij schreef de brief aan zijn verloofde die uit het Duitse Bunde kwam. Vandaar de mengeling van talen!

Uiteindelijk kwam ik erachter dat Jakob in de oorlog - inmiddels getrouwd met zijn verloofde Rosa Benima - ondergedoken is geweest in Zeist. Zij zijn verraden en later vergast in Auschwitz. Hun dochter Ferdi zat met haar man op een andere plaats ondergedoken en overleefde de oorlog wel. Ferdi vertrok na de oorlog naar Amerika. Daar hebben we haar kunnen vinden. Ze wilde dolgraag naar Nederland komen om de bijzondere brief van haar ouders in haar handen te houden. Het werd een onvergetelijke ontmoeting met ‘Oma Ferdi’, zoals we haar zijn gaan noemen. Ze is nu 93 jaar. Af en toe zien we elkaar, in Nederland of in Chicago, waar ze nu woont.”

Hun zoektocht kostte de Huninks de nodige moeite: ,,Het spoor leek soms dood te lopen. Dat ik niet opgaf, heeft er denk ik mee te maken dat mijn ouderlijk huis deels gebouwd was op een stuk grond waar ooit een synagoge heeft gestaan. Op de een of andere manier hield het Joodse volk mij bezig. Ik ervaar het als bijzonder dat ik door deze zoektocht een bericht uit een ver verleden kon brengen aan een Joodse familie. Het meest intieme wat je je voor kunt stellen: een liefdesbrief van jouw vader aan jouw moeder! Oma Ferdi was er ongelofelijk blij mee. Het meewerken aan de documentaire die vorig jaar gemaakt is, was een ervaring op zich.”